________________
२१२
श्री विजयपद्मसूरिविरचितः
%3
॥श्री कल्याणस्तोत्रम् ॥
॥ आर्यावृत्तम् ॥ पणमिय सिरिसंतिपहुं-गुरुवर सिरिनेमि सूरिगुणसेटिं॥ विरएमि संघभई-पुण्णं कल्लाणथुत्तमहं ॥ १ ॥ तेलुक्कविइयभावो, सण्णासियवाहिरोगवित्थारो ॥ सिरिसिद्धचकमंतो, कल्लाणं कुणउ भव्वाणं ॥२॥
ओही सिद्धगिरीणं, नमो नमोऽहण्णिसं कुणउ जावं ॥ मुच्चइ पावकलंका, जीवो जासप्पहावेणं ॥३॥ आईसरपहुविवं, केसरियाभव्वनामपरिविइयं ॥ दिव्वं सुरयरुतुल्लं, भव्वा ! पणमंतु पइदियहं ॥ ४ ॥ जस्सुज्जलप्पहावो, भव्याणं देइ सत्तियाणंदं ॥ तं सञ्चदेवसुमई, परमुल्लासा पणिवयामि ॥ ५ ॥ वंदे थंभणपासं, तं पडिमा जस्स लोगवालेणं ॥ महिया सुरवरुणेणं, इक्कारस वरिसलक्खाइं ॥६॥ जस्सिह नामस्सरणा, दूरं वच्चंति निहिलदुरियाई ॥ पुरिसाइज्जं पासं, वंदे संखेसराहीसं ॥ ७ ॥ उवमाईयसहावं, नवहत्थपमाणदेहवामेयं ॥ सेरीसातित्थवई, पासं थुणमो सया हरिसा ॥ ८॥ अज्झप्पजोगसिद्धं, परमत्थपयासगं सहावरयं ॥ जीवंतसामिवीरं, सया नमामा महुमईए ॥९॥