________________
-२७०
श्री विजयपद्मसूरिविरचितः
॥श्री उपाध्यायपदस्तोत्रम् ॥
॥ आर्यावृत्तम् ॥ सिरिसंखेसरपासं, थुणिय वरं णेमिसरिगुरुचरणं ॥ सि रसिद्धचक्कसंगो-वज्झायपयत्यवं कुणमि ॥१॥ सुयगयजहत्थविहिणा, सत्थज्झयणं कुणंति जे हरिसा ॥ निम्मलसंजमनिरया, वंदेऽहं ते वरोज्झाए ॥२॥ उवयारगदिट्ठीए, विविहावाएहि जे मुणिवराणं । चरणमुत्तिमग्गे, साहज्जं दिति पइदियहं ॥ ३॥ पाहाणतुल्लपडिहे, सीसेऽविजणेइ सयलसुयकुसले ॥ आयारविणयणिटे, जे वंदे ते वरोज्झाए ॥ ४ ॥ दव्वायरिए जुग्गे, चउविहसिरिसंघविहियसाहज्जे ॥ सिरिपाढगे चउत्थे, णिच्चं झाएमि थिरचित्ता ॥५॥ वरणवपयसेढीए, चउत्थदियहे चउत्थपयसरणं ॥ पणवीसइगुणलक्खा, कायव्वं पवरबहुमाणा ॥६॥ पणवीसइभेएणं, पणवीसइगुणसमुन्भवो णेओ ॥ भेय दुगप्पाहणं, णायव्वं तत्थ विउहेणं ॥ ७ ॥ इक्कारसंगचोदस-पुवज्झावणसरुपसज्झणं ॥ अंगोवंगकरणचर-णाराहणमवरगंथम्मि ॥ ८ ॥ अंगोवंगाइ मुया, इक्कारसबारसप्पमाणेणं ॥ जे परिसमहिज्जंते, अज्झाउते ऽवरेसिं च ॥९॥
