________________
१६१
प्राकृतस्तोत्रप्रकाशः
एयम्मि दिणे भणिओ, णामत्थवणट्ठगस्स उत्सग्गो॥ अहटणुमाणेणं, पयक्खिणासोत्थियाइविही ॥ ३२॥ आराहणाइ समए, सीलं सुधं सकारणा वाणी ॥ मणठाणवत्थसुद्धी, उद्देसविही समासेणं ॥३३॥ एयमि' सुप्पसंगे, गुणिगुणसंसाहणं च तिउडीए॥ दाणाइसाहणावि य, बहुलाहदओ सुहावसरो ॥ ३४ ॥ सिद्धसरूवपयासो, पण्णवणासिद्धपाहुडे भणिओ ॥ लोयप्पयासगंथे, अगपमुहेऽवि लेसेणं ॥ ३५ ॥ पुण्णोदयविहिसमए, परमुल्लासो मणंसि धरियो॥ विहिरागोऽविहिचाओ, कायव्यो सव्वजत्तेणं ॥ ३६॥ मोणी तहेव कुज्जा, इगधण्णायंबिलं जहासत्ति ॥ उच्छिठें छडिजा, णो मियभोज्जं च गिहिज्जा ॥३७॥ पिच्चा जलं च पत्त, जलरस लूसिज्ज व विसरेज्जा॥ संमुच्छिमसब्भावो, होज्जा विवरीयकरणेणं ॥३८॥ सव्वदिणेसु साहा-रणो विही पावपंकवारिणिहो । पइदियहाणुट्ठाणं, वोच्छं समयप्पसंगेणं ॥ ३९ ॥ समरंता सिरिसिद्धे, पयत्थभावं सया विभावंता॥ होति निरंजणरूवा, भव्वा खिप्पं पमोएणं ॥४०॥ सुद्धसरूवनियाणा, जे पयपणगे पयासिया बिइया । णे पुज्जसिद्धिणाहा, झाएयव्वा विहाणेणं ॥४१॥
११
