________________
प्राकृतस्तोत्रप्रकाशः
पत्ति निहा अट्टगुणा, पाहणेणं तओ य कम्माई | अट्ठपिहाणसमाई, तव्विरहगुणट्ठगविभूई ॥ १२ ॥ अणित्थंथागिइए, साहीणाणंदिए निराबाहे || अपुणरावित्तिगए, सिद्धे वंदामि ते भावे ॥ १३ ॥ अवगाहतिभागूणाऽवगाहणा जाण वाससिद्धसिला || एरंडाइ निदंसा, लोगंतगए इगखणेणं ॥ १४ ॥ जं देवाइयसोक्खं तत्तोऽणतं सुहं परं जेसिं ॥ अव्ययपयपत्ताणं, साइअणंतेण ते वंदे ॥ १५ ॥
१५९
कयलीथंभसमाणं, भवभोगसुहं विसेस परतंतं ॥ तह णच्वंतिय गं - तियं तहा णेव सिद्धाणं ॥ १६ ॥ अण्णाइभोगकज्जं, खुहाणिवित्ती तओ चला संती ॥ जेसिं सासयसंती, ते सिद्धे सव्वा वंदे ॥ १७ ॥ यं पि सिद्धसम्मं, केवलिणा भासिउं न उग सक्कं ॥ उवमावइरेगेणं, मिलेच्छपुरसोक्खदिता ॥ १८ ॥ णिग्गुणणंतगुणड्ढे, ठिए प्पइवप्पयासभावेण ॥ पुण्णकयत्थभयंते, वंदे अकलोदए सिद्धे ॥ १९ ॥
रूवारूसहावे, णिब्बीए पारमत्थियाणंदे || उवसमियविहावग्गी, सिद्धे झाएमि हरिसेणं ॥ २०॥ साहावियपुण्णत्तं, जच्चरयणसंनिहं सया जेसिं ॥ तहऽणंगविणासयरे, अणंगरूवेऽवि ते वंदे ॥ २१ ॥
