________________
१२८
श्री विजयपद्मसूरिविरचितः
साणुप्पेहणलक्खणाइ चउहाऽऽलंबा वि भेया तहा। णायव्यो विणओ गुरूण भविया ! अट्टाइयाणं य भे॥ गेज्झाइं चरमाइ दोण्णि पढमाई संति वे णो तहा। एवं णिम्मलदेसणं पथुणिमो संखंकणेमिप्पहुं ॥ ८ ॥ मज्जाया चउहा सुराण तह संवासो वि संभासिओ। दारिदाइदुहप्पयाणपवणा णेया कसाया समे ॥ ठाणेहिं चरहिं सिया तिभुवणे कोहस्स पाउम्भवो । एवं निम्मलदेसणं पथुणिमो संखंकणेमिप्पहुं ॥९॥ कोहो चेव चविहो चउपइहाणो तहा वण्णिओ। एवं भावजुयं कसायतितयं सेसं पि चाओचियं ॥ तुब्भे होअह निम्मला य चउरो चिच्चा कसाए सया। एवं णिम्मलदेसणं पथुणिमो संखंकणेमिप्पहं ॥१०॥ ठाणेहिं चउहि चिणिंसु पयडीओ पाणिणो दुक्खया। एवं चेव चिणंति दंडगपयं तइयं चिणिसंति य ॥ बंधोईरणवेयणिज्जरपयाइं भासियाई तहा । एवं णिम्मलदेसणं पथुणिमो संखंकणेमिप्पहं ॥११॥ संसारामरसच्चमोसपणिहाणाइं तहा भावणा। पच्छित्तं विगहा सुराइयसहावो चेव संदेसणा ॥ कालो दुग्गयसुग्गया य परिणामो पुग्गलाणं तहा। एवं णिम्मलदेसणं पथुणिमो संखंकणेमिप्पहुं ॥१२॥