________________
१७
पाइयपच्चूसो
पुच्छेइ भूवो अहुणा य तुब्भे, समागया अत्थ कहं लवेज्जा । हेउं विणा आगमणं ण होइ, अओ चवेज्जा य भयं चइत्ता ॥१२॥ सोऊण भूवस्स इमं य वाणिं, भणेइ तेसुं मणुओ य एगो । हेउं णिवो ! आगमणस्स अम्हं, भवं सुणेज्जा अवहाणचित्तो ॥१३ ॥ दंगे भवाणं य गओ पवुड्ढिं, उवद्दवो संपइ तक्कराणं । मच्चा समत्था दुहिया य तेण, सुरक्खिओ मण्णइ को णि णो ॥१४॥ पुत्तो य पुत्ती य भवाण दाणिं, इमम्मि कज्जे सुरयत्ति दुक्खं । एयारिसा जत्थ हुवेति णेया, दसा य का तत्थ पयाण होइ ॥१५॥ इत्थं य वुड्ढिं जइ अत्थ भूव !, इमो गमिस्सेइ उवद्दवो य ।। दंगं चइत्ता पउरा तयाणिं, दुअं य अण्णत्थ हु वच्चिहिंति ॥१६॥ सोऊण तेसिं य मुहेण वत्तं, णिवस्स चित्तं य गओ विसायं । किं तेण रण्णा भुवणम्मि अत्थि, पया य रज्जे दुहिया य जस्स ॥१७ ॥ भासेइ भूवो ससुहं वसेज्जा, करेमि दूरं तुरिअं दुहं भे । कायव्वमज्जं य णिवस्स होइ, दुहं पयाणं करणं दविटुं ॥१८॥ आसासणं ते लहिऊण मच्चा, णिवेण तट्टा स-घरं गया ते ।। चिंतेइ पच्छा हिअयम्मि भूवो, इणं तयाणि सयराहमेव ॥१९॥ पुष्फाइचूलो य करेइ चोज्जं, कहं इयाणिं निगमम्मि मज्झं । सो रायपुत्तो हुविऊण इत्थं, करेइ कज्जं अहमं दुहं मे ॥२०॥ जाई णिआ वीसरिया य णेणं, कुलो णिओ विम्हरियो य तेणं । भीइं य मज्झं चइऊण हन्दि, दुयं पउत्तो कुपहम्मि अस्सि ॥२१ ॥ णेया कुकज्जं य जया कुटुंति, तया करिस्सेंति कहं पया ण । सिग्धं कुणेज्जा पडिगारमस्स, पयाण्णहा काहिइ मज्झ जिंदं ॥२२॥ बंकाइचूलो सहसत्ति तेण, णिमंतिओ झत्ति गयेण कोवं । आगम्म भूवं पणमेइ सो य, परं ण भूवो किर देइ झाणं ॥२३॥
(३) पया+अण्णहा = पयाण्णहा।
