________________
लघुसिद्धान्तकौनधान गीष्यत । अध्यै प्यत । दुह प्रपूरणे । २१ । दोग्धि । दुग्धः । दुहन्ति । 'धोक्षि। दुग्धे । दुहाते । दुहते । धुक्षे। दुहाथे । धुग्ध्वे । दुहे । दुह्वहे दुह्महे । दुहोह । दुदुहे । दोग्धा । धोक्ष्यति । धोक्ष्यते । दोग्धु, दुग्धात्। दुग्धाम् । दुहन्तु । दुग्धि, दुग्धात् । दुग्धम् । दुग्ध । दोहानि । दोहाव । दोहाम । दुग्धाम् । दुहाताम् । दुहताम् ।धुत्व । दुहाथाम् । धुरध्वम् ।दोहै ।दोहावहै । दोहामहै। 'अधोक् । अदुग्धाम् । अदुहन् । अदोहम् । अदुग्ध । अदुहाताम् । अदुहत । अधुरध्वम् । दुह्यात । दुहीत ।।
५८६ लिसिचावात्मनेपदेषु १ । २ । ११ । इक्समीपाद्धलः परौ झलादी लिङ्सिचौ कितौ स्तस्तङि ‘धुक्षीष्ट । ५६० शल इगुपधादनिटः क्सः ३ । १ । ४५ । इगुपधो यः शलन्तस्तस्मादनिटश्च्लेः क्सादेशः स्यात्' । अधुक्षत । ५६१ लुग्वा दुह-दिह-लिह-गुहामात्मनेपदे दन्त्य ७ । ३ । ७३ ।
एषां क्सस्य लुग्वा स्याहन्त्ये तङि । अदुग्ध, अधुक्षत । पत्वे ष्टुत्वे सिध्यति रूपम् 'अध्यगीष्ट' पक्ष 'गा'-प्रादेशाभावे प्राटि वृद्धौ 'अधि ऐ स् त' इति स्थितौ यणि षत्वे-'प्रध्यैष्ट' इति रूपम् ।
१-धोशि-दुह+सि (प), गुणः 'दादेर्धातो....' इति हस्य घरवम् 'एकाचो बशो ..' इति दस्य धः । सस्य षत्वं कषसंयोगे क्षः। अधोक-'दुह' घातोर्लङि तिपि इकारलोपेऽटि शपो लुकि 'अ दुह त्' इति स्थितौ 'पुगन्ते' ति गुणे हल ङ्याबिति' तिप स्तकारलोपे 'प्रदोह' इत्यत्र 'दादेर्धातोघः इति हस्य घत्वे 'एकाचो बशो भष' इति दकारस्य धकारादेशे जश्त्वेन घस्य गकारे चत्वं 'अधोक्' इति रूपम् । ३-अधुक्षत् - 'दुह' धातोर्चुडि प्रथमपुरुषैकवचने लस्य तिबादेशेऽटि 'अ दुह त्' इति स्थिते च्लो, च्लेः 'शल इगुपधादनिटः क्स' इति क्सादेशेऽनुबन्धलोपे 'दादेर्धातोघः' इति हस्य घस्वे 'एकाचो...' इति दकारस्य धकारे धकारस्य जश्त्वेन गकारे तस्य चत्वेन ककारे सस्य षत्वे कषोः संयोगे 'मः' सिध्यति रूपम् 'अधुक्षत्' इति ।
५७६-इक्समीप हल से झलादि लिङ -सिच् कित् होते हैं तङ परे रहते । ५६०-इगुपध शलन्त जो धातु उससे परे अनिट ग्लि को क्स आदेश होता है।
५६१-दुह, दिह, लिह और गुह धातु के क्स का लुक होता है विकल्प से दन्त्य प्रत्यय परे रहते।
