________________
१३७
तिङन्ते भ्वादयः लिङादेशस्य इटोऽत् स्यात् । एधेय । एधेवहि । एधेमहि । ५२३ सुट तिथोः ३ । ४ । १०७ । लिङस्तथोः सुट् । 'यलोपः । आर्धधातुकत्वात् सलोपो न । एधिषीष्ट । एधिषीयास्ताम् । एधिषीरन् । एधीषीष्टाः। एधिषीयास्थाम् । एधिषीध्वम् एधिषीय । एधिषीवहि । एधिषीमहि । ऐधिष्ट । ऐधिषाताम् । ___५२४ आत्मनेपदेष्वनतः ७।१ । ५।
अनकारात् परस्यात्मनेपदेषु झस्य अदित्यादेशः स्यात् । ऐधिषत । ऐधिष्ठाः । ऐधिषाथाम् । ऐधिढ्वम् । ऐधिषि । ऐधिप्वहि । ऐधिष्महि । ऐधिप्यत । ऐधिप्येताम् । ऐधिप्यन्त । ऐधिष्यथाः । ऐधिप्येथाम् । ऐधिष्यध्वम् । ऐधिप्ये । ऐधिप्यावहि । ऐधिष्यामहि । कमु कान्तौ ।।
५२५ कमणिङ ३ । १ । ३० । स्वार्थ ङित्वात्तङ कामयते । ५२६ अयामन्ताल्बाय्यत्निवष्णुपु ६ । ४ । ५५ ।
आम् अन्त अालु अाय्य इत्नु इष्णु एषु णेरयादेशः स्यात् । कामयाचक्र । (४६६ ) "अायादय इति णिङ्वा । चकमे । चकमाते । चकमिरे । 'लिङः सलोपोऽनन्त्यस्य' इति सलोपे एध अ ईय झ' इति स्थितौ 'झस्य रन्'इति रनादेशे 'लोपो व्योवलि' इति यकारलोपेऽकारेकारयोगुणे सिध्यति रूपम् 'एधेरन्' इति ।
१-सीयुटो यकारस्य लोपः । १-एधिषीध्वम अत्र 'ध्वम ' इत्यस्य, इणः परत्वेऽपि, प्रङ्गस्थ-इणन्तत्वाभावात् 'इणः पीध्वंलुङ ....' इति ढत्वं न। 'ऐधिढ्धम' इत्यत्र तु सिज्विशिष्टस्याङ्गसंज्ञा सिजवयव इट् इति-प्रङ्गान्तर्भूतत्वेन, ('धि च' इति सकारलोपे ) इएणन्ताङ्गत्वं न भवति ढत्वम । ३-ऐधिष्ट-'ऐध्' धातोलुंङि तादेशे प्राटि "प्राटश्चेति' वृद्धौ ‘ऐध त' इति स्थितौ च्लो, प्लेः सिंचि 'प्रार्धधातुकस्येड्वलादेः' इति इंटि, सस्य पत्वे प्टुरवे च सिध्यति रूपम् 'ऐविष्ट' इति । ४-इच्छायामित्यर्थः। ५-'पायादय प्रार्धधातुके वा'।
५२३–लिङ सम्बन्धी तकार, धकार को सुट का आगम होता है । ५२४.--अनकार से परे आत्मनेपद सम्बन्धी झ को अत् आदेश होता है। ५२५ कम पातु से पिड प्रत्यय होता है स्वार्थ में । ५२६-आम दि प्रत्यय परे रहते णि के स्थान में अय आदेश होता है ।
