________________
દરેક જીવનું ભલું કરવાની તેનામાં દ્રષ્ટિ છે. જે વ્યક્તિ બીજાને સુખ, સાંત્વન, સદૂભાવાદિ આપે છે તેવી વ્યક્તિને તરત અથવા કાળાંતરે એ ગુણ મળે જ છે. એનો ટૂંકો અર્થ એ જ કે, ઘર્મના શરણે-વારે જે જાય તેનું અહિત કોઈ કરી શકતું નથી. માટે જ નિર્દય કે હિંસક માનવીને ડગલે ને પગલે વિનો આવે છે. અશાંત, રીતે એ જીવન જીવે છે. ચોવિશે કલાક ભય-ત્રાસ-અસંતોષમાં અટવાયા કરે છે.
આ આપત્તિથી જો બચવું હોય તો માત્ર જીવનમાં દયાને સ્થાન આપો. દયાળુ બનો.
સુવાક્યો | * જેના જીવનમા દયા તેનું જીવન ઉદાર. * જીવ કર્મવશ છે માટે મનથી પણ અહિત ન ઈચ્છો. * બીજાને મારવું આપત્તિ છે, બચાવવું સંપત્તિ છે. * દીન દુઃખીયા જીવોની યાદ અપાવે તે દયા.
* સુખ જોઈએ તો દયાને જીવનમાં સ્થાન આપો. * નિર્દયીને જલદી આદર, માન-પાન ન મળે. * દયાને કારણે જીવનમાં સહનશીલતા પ્રગટે છે. * અહિંસા એ શ્રેષ્ઠ (ઉત્તમ) ધર્મ છે.
*
*
*
પE :
* દીન દુખીયાનો તું છે બેલી તું છે તારણહાર,
તારા મહિમાનો નહિં પાર... ચિંતન : |
વ્યસન-અંજન... વ્યસન – પરાધીન બનાવે છે. અંજન – યોગ્યતા પ્રગટાવે છે.
માનવી કર્મના કારણે, સોબતના કારણે અથવા ખરાબ નિમિત્તથી ચા, તમાકુ, બીડી, સિગારેટ અને દારૂ જેવા અનેક વ્યસનોનો ગુલામ બને છે. મુખ્યત્વે વ્યસન મિત્રના કહેવાથી, સમાજમાં ફેશનેબલ થવા માટે અથવા શોખની ખાતર સ્વીકારે છે. પ્રારંભમાં માત્રા (સંખ્યા) ઘણી અલ્પ હોય છે. ક્યારેક વાપરે છે પણ સમય જતાં એજ વ્યસનની માત્રા વધે, ટેવ પડે, તેના વિના ન ચાલે એવી પરિસ્થિતિમાં માનવી પરાધીન થાય છે. પતન થાય છે ને એક દિવસ ઘર, સમાજ, ધર્મસ્થાનકોમાંથી છેવટે આર્થિક અને શારીરિક કારણે જાકારો મળે છે. ૫૨
