________________
(૩૪) "માણે જેવો આ દુનિયામાં કોઇ સુખી નહિ હોય "
' પીતાંબરદાસ મોચી સુરેન્દ્રનગર પાસે લખતર ગામમાં જૈન સ્થાનક પાસે બેસીને જોડા સીવીને આજીવિકા ચલાવતા મોચી પીતાંબરદાસ (ઉ.વ.૪૨) છેલ્લા ૧૮ વર્ષ થયા જૈન ધર્મ પામ્યા છે.
સં.૨૦૪૯માં પોષ મહિનામાં વિહાર દરમ્યાન લખતરમાં ત્રણ દિવસની સ્થિરતા થતાં પીતાંબરદાસનો સંપર્ક થયો.
ઉપાશ્રય કે સ્થાનકમાં કોઈપણ સાધુ - સાધ્વીજી પધારે એટલે તેમના દર્શન-વંદન-સત્સંગ અને સેવાનો લાભ લેવા માટે પીતાંબરદાસ અચૂક પહોચી જાય. જાણે સાક્ષાત ભગવાન પધાર્યા હોય તેવો આનંદ અનુભવે.
અમારી ત્રણ દિવસની સ્થિરતા દરમ્યાન તેઓ દરરોજ ૬-૭ વખત ઉપાશ્રયમાં આવતા. સ્વ-રચિત દેવ-ગુરૂભક્તિના ગીતો હોંશે હોંશે ગાઈ સંભળાવતા.
કંદમૂળ આદિ અભક્ષ્ય ભક્ષણથી દૂર રહેતા પીતાંબરદાસે જીવનમાં ૨૨ પ્રતિજ્ઞાઓ સ્વીકારી છે. દરરોજ ચોવિહાર (રાત્રિ ભોજન ત્યાગ) કરે છે.(જૈન કુળમાં જન્મીને પણ વિના સંકોચે કંદમૂળ ભક્ષણ તેમજ રાત્રિભોજન કરતા અને જમાનાના નામે પોતાનો બચાવ કરતા આત્માઓએ આમાંથી ખાસ પ્રેરણા લેવા જેવી છે.)
જોડા સીવતાં વચ્ચે વચ્ચે ટાઇમ મળે ત્યારે તરત પોતાની પાસે રાખેલ સ્લેટમાં 'સારા કામ કરવાભાઈ, ખરાબ કામ કરવા નહિ! સારી દાનત રાખવી ભાઈ, ખરાબ દાનત રાખવી નહિ....' ઇત્યાદિ સુવાક્યો લખતા રહે. વિહાર કરતી વખતે તેમણે ખૂબજ આગ્રહ અને ભાવપૂર્વક અમને ટપાલ વહોરાવી અને પ્રેરણાપત્ર લખવા વિનંતિ કરી. ગામના પાદર સુધી અમને વળાવવા ચાલ્યા.
મણિનગરમાં ચાતુર્માસ દરમ્યાન તેમના વીશેક પત્રો આવ્યા. દરેક પત્રો ઉપરોક્ત પ્રકારના સુવાક્યોથી ભરપૂર હોય. કવચિત કુલસ્કેપ
