________________
૧૦૧ : દીક્ષાથી માંડીને સળંગ ૧૦૦૦ થી અધિક અઠ્ઠમ
એક સાધ્વીજી ભગવંતે અઠ્ઠમનું પચ્ચક્ખાણ કર્યું. જિજ્ઞાસુએ પૂછ્યું: “પતિથિ વગર આજે કેમ અઠ્ઠમ ?” બાજુવાળા સાધ્વીજીએ જવાબ આપ્યો : આમને તો દીક્ષા દિવસથી અમના પારણે અક્રમ ચાલે છે. આજ દિવસ સુધી સળંગ ૯૭૦ અઠ્ઠમ થઈ ગયા’ !!!...
‘શું વાત છે !’ ...સાંભળનારને પરસેવો છૂટી ગયો !...
આ સાધ્વીજી ભગવંતના નામ તથા સમુદાય અંગેની માહિતિ પ.પૂ.આ.ભ.શ્રી વિજય રત્નસુંદરસૂરીશ્વરજી મ.સા. પાસેથી જાણી શકાશે. આ દૃષ્ટાંતનો ઉલ્લેખ ૨ વર્ષ અગાઉ “ગુજરાત સમાચાર” માં એક લેખમાં થયેલ. પરંતુ ત્યારબાદ તપાસ કરતાં સંયોગવશાત્ હજી સુધી તેમનું નામ જાણી શકાયું નથી.
卐
૧૦૨ : આંખમાં મંકોડો પ્રવેશી ગયો છતાં આત્મજ્ઞ સાધ્વીજીની અજબ સમતા !
એ હતા યોગનિષ્ઠા, સ્વાનુભૂતિ સંપન્ન, વ્યવહાર- નિશ્ચયના અદ્ભુત સમન્વયકારી, યથાર્થનામી સાધ્વીજી ભગવંત. એમના જીવનમાં ઉદય પામેલા અગણિત ગુણોનું વર્ણન કરવા માટે આ કલમ ઘણી જ વામણી ભાસે છે. અપ્રમત્તપણે ગુરુસેવા સાથે મૌન, જાપ ભક્તિ અને ધ્યાનના પ્રભાવે ઘણી જ ઉચ્ચ આધ્યાત્મિક અવસ્થાને તેઓ પામેલા હતા.. તેમના જીવનના અનેક પ્રસંગોમાંથી માત્ર ત્રણેક પ્રસંગોને અહીં ટૂંકમાં જોઈશું.
(૧) વીંછીનો ડંખ છતાં ઢોળી ઉપાડીને ૩૫ કિ.મી. નો વિહાર
સં. ૨૦૦૮ માં દીક્ષા લીધા બાદ વડી દીક્ષાના યોગ ચાલુ હતા. તે વખતે પૂ. ઉપાધ્યાયજી ભગવંત (પાછળથી ગચ્છાધિપતિ આચાર્યશ્રી ) ના વયોવૃદ્ધ બા મહારાજ ત્યાંથી લગભગ ૭૦ કિ.મી. દૂર એક તીર્થમાં બિરાજમાન હતા. તેમને પોતાની પાસે તેડી લાવવા માટે કોઈ બે સાધ્વીજી મહારાજોને મોકલવા માટે પૂ. ઉપાધ્યાયજી મ.સા. એ સૂચન કર્યું. ૭૦ કિ.મી.
બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ ત્રીજો = ૧૦૧
