Bahuratna Vasundhara

SR No.: 006139
Original Sutra Author: N/A
Author: Mahodaysagar
Publisher: Kastur Prakashan Trust
Publication Year: 1996
Total Pages: 684
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 16 MB

Page 547

સુ. ૩ ના ચતુર્વિધ શ્રીસંઘની હાજરીમાં નવકાર મહામંત્રનું શ્રવણ કરતાં કરતાં બપોરે ૧૨ વાગ્યે તેઓ સમાધિપૂર્વક કાળધર્મ પામ્યા.
સુંદર રીતે વ્રતોનું પાલન કરીને તેમણે પોતાના નામને સાર્થક કર્યું...”
૮૦ઃ સંયમ માટે પ વર્ષ સુધી છ વિગઈનો ત્યાગ!..
- અમદાવાદમાં રહેતા શીશીબેનના લગ્ન તેમના માતુશ્રીની ઈચ્છાનુસાર ૧૩ વર્ષની ઉમરે થઈ ગયા હતા. એક પુત્રી થયા બાદ ૧૫ વર્ષની ઉંમરે જ તેમને વૈધવ્યની પ્રાપ્તિ થઈ ! એટલું જ નહીં પરંતુ ટૂંક સમયમાં તેમની પુત્રીએ પણ પોતાના પિતાની વાટ પકડી !!...
શશીબેનના ધર્મનિષ્ઠ પિતાશ્રીએ દીક્ષા લીધી હતી. સંદર સાધના કરતા હતા. છતાં કર્મ સંયોગે પાછળથી તેમનું મગજ કંઈક અસ્થિર બનતાં તેમના ગુરુદેવે તેમને પાટણમાં સ્થિરવાસ કરાવ્યો હતો. શશીબેનને આ સમાચાર મળતાં તત્કાળ પાટણ દોડી ગયા અને પિતા મ. સા. ની સુંદર ભક્તિ કરી. અંત સમયે નિયમણા પણ તેમણે જ કરાવી ....
શશીબેનના ભાઈ મહારાજ પૂ. આ. શ્રી મોતિપ્રભસૂરીશ્વરજી મ. સા. પાટણ પધાર્યા. તેમણે શશીબેનને ઉપદેશ આપીને સંયમની ભાવના જગાડી. તેઓશ્રીની પ્રેરણા મુજબ શશીબેને સંયમ ન લઈ શકાય ત્યાં સુધી દૂધ-દહીંઘી-તેલ-ગોળ અને કડા આ છ એ વિગઈના ત્યાગની પ્રતિજ્ઞા લીધી !!!
આવી ભીષ્મ પ્રતિજ્ઞા લઈને તેઓ ઘરે આવ્યા. પોતાના જેઠા શ્રીભગભાઈને વાત કરી. તેઓ ઉદાસ થયા અને કહ્યું કે-“ઘરમાં રહીને દાન આપો. સાધર્મિક ભક્તિ કરો. આ બધું કરવાથી પણ કલ્યાણ થાય છે. દીક્ષા લેવાની જરૂર નથી.”
તેથી ન છૂટકે શશીબેનને ઘરમાં જ રહેવું પડ્યું. પરંતુ નિયમ પ્રમાણે છ વિગઈનો ત્યાગ ચાલુ રાખ્યો. આખરે પાંચ વર્ષ બાદ ભગુભાઈએ તેમને દીક્ષા માટે સંમતિ આપી. સે. ૧૯૯રની મહા સુદિ બીજને દિવસે ૨૪ વર્ષની ઉંમરે શશીબેનની દિક્ષાનો ભવ્ય વરઘોડો નીકળ્યો. વરઘોડામાં ૫૦૦૦ રૂ. ની વીંટીનું દાન આપ્યું. શાસન સમ્રાટ પ. પૂ. આ. ભ. શ્રી વિજય નેમિસૂરીશ્વરજી મ. સા. ના હસ્તે દીક્ષા થઈ. તેમના સમુદાયના સા. શ્રી પ્રભાશ્રીજી મ. ના શિષ્યા બન્યા. - તેમનામાં ગુરુ સમર્પણ ભાવ સાથે વૈયાવચ્ચનો ગુણ અજોડ હતો. તેઓ મધ્યમ વર્ગના લોકો માટે સાધર્મિક ભક્તિનો ઉપદેશ મુખ્યત્વે
ooooooooooooooooooooooo બહુરના વસુંધરા-ભાગ ત્રીજે ૭૮ MS
Isssssss