________________
ANNAnandAnnnAANAAAANnnnnnnnnnnnnnnnAAAAAAAAAAANAAnAnAnnan
(૭૧ : શલ્યોદ્ધારની સફળ પ્રેરણા
એક મહાત્મા વિશાળ સમુદાયના વડીલ હતા. રોજ રાત્રે એકાદ તે સાધુને પોતાની પાસે અંગત બેસાડતા અને માતાનું વાત્સલ્ય આપીને એના કે જીવનમાં પ્રવેશ કરતા. એના દોષોનું શુદ્ધિકરણ કરાવી લેતા. મહાનિશીથ સૂત્રના શલ્યોદ્વારની જ્યારે એ વાતો કરતા ત્યારે ભલભલા સાધુનેય શુદ્ધિ કરવાની ભાવના તીવ્ર થઈ જતી!
| ૭૨ બિમાર પ્રશિષ્યના પગ દબાવતા આચાર્યશ્રીની - વાણી “આપ મુઆ વિના સ્વર્ગે ન જવાય!
એ આચાર્ય ભગવંતને પોતાના પ્રશિષ્યની કેન્સરની ભયંકર માંદગીમાં પગ દબાવતા મેં જોયા છે. જે વખતે તે પ્રશિષ્ય અર્ધબેભાન અવસ્થામાં હતા. મેં તે પૂજ્યશ્રીને કહ્યું. “પગ આપ ન દબાવો. એ લાભ મને ! લેવા દો.”
તેઓ મક્કમ સ્વરે બોલ્યા, આપ મુઆ વિના સ્વર્ગે ન જવાય !”
(૭૩ઃ માંદગીમાં પણ કેરી વાપરવાની વાત સાંભળતાં જો
આંખોમાંથી વહેતી દડદડ અશ્રુધારા!
કેરીની આજીવન પ્રતિજ્ઞા લઈ ચૂકેલા મુનિ ખૂબ માંદા પડ્યા. ડોક્ટરે કે કેરી વાપરવાની સલાહ આપી. જે કારણવશાત ગરદેવ રજા આપે તો તેમને
છૂટ હતી. એટલે ડોક્ટરે ગુરુદેવ ઉપર દબાણ કર્યું. ગુરુદેવે એમને એટલું જ પૂછ્યું કે “તું આવા કારણે કેરી લઈશ? નિદોંષ મળે તો જ લેવાની છે. હું તને રજા આપું છું.”
બસ... આટલું સાંભળતાં જ તે કેરીના ત્યાગી મુનિવરની આંખેથી દડ! દડ દડ આસું વહી જવા લાગ્યા. વાત્સલ્યમૂર્તિ ગુરુદેવે તે જોઈને તરત જ ! પોતાની વાત પાછી ખેંચી લીધી!
navsa
r
i
.
..
..
..
.
..
.
.
.
.
....
...
..
.
S
w;
બહુરના વસુંધરા-ભાગ ત્રીજો પ ક૭
TV
