________________
nnnnnnnnnnnnnnnnn
(પદઃ ભક્તોને પૈસાનું કામ કહેવાનું બંધ!)
મહાત્માએ એક દિ કો'ક ભક્તને થોડાક જ રૂપિયાનું કામ દેખાડ્યું. 3 ભક્ત મોં બગાડ્યું. બસ તે દિવસથી તે મહાત્માએ સદા માટે ભક્તોને પૈસાનું કામ કહેવાનું બંધ કરી દીધું.
પિ૭ઃ સ્વોપકારના ભોગે પરોપકાર કરાય?)
એ વ્યાખ્યાનકાર મહાત્માને કોઈ શ્રાવકે સવાલ પૂછ્યો કે, “આપનું ! સુંદર વ્યાખ્યાન સાંભળીને આપની પાસે કોઈ પ્રશંસા કરે તો આપને રે માન-કષાય જાગે ખરો ? જે આપ નિખાલસ ભાવે ‘હા’ કહો તો મારો બીજો સવાલ એ છે કે, જેનાથી પોતાનું અહિત થાય અને બીજાનું હિત થતું દેખાય તેવી પ્રવૃત્તિ જૈન સાધુથી થઈ શકે ખરી ?” ? આ સાંભળીને તે વ્યાખ્યાનકાર મહાત્મા ઊંડા આત્મનિરીક્ષણમાં
ગરકાવ થઈ ગયા. ત્યારથી તેમણે આગાઢ કારણો સિવાય વ્યાખ્યાનની રે પાટનો ત્યાગ કરી દીધો.
૫૮: વંદનીય પાપભીરતા
એ હતા, પૂરા પાપભીરુ મહારાજ. જલ્દી જલ્દી ટપાલ લખવાનો તો વાત જ શેની હોય? પણ ક્યારેક ન છૂટકે ટપાલ લખવી પડે તો એક પોસ્ટકાર્ડ 3 લખે તો ખરા, પણ લખ્યા બાદ આઠ દિવસ સુધી તેમની પાસે જ તે કાઈ પડી
રહે.
કોઈ શ્રાવક વંદન કરવા આવે તો અચકાતાં અચકાતાં પૂછે કે, કે “પુન્યશાલી ! તમે પોસ્ટનો ડબ્બો છે એ દિશામાં જવાના છો ખરા?” પેલા ભક્ત ભાઈના જવાબમાં શંકા પડે એટલે મહારાજ કાર્ડ નાંખવા ન આપે. તેમનું મન બોલી ઊઠે, “મારા નિમિત્તે એ કાર્ડ નાંખવા માટે એ દિશામાં જાય તે તો મને કેટલો દોષ લાગી જાય ?” પણ છેવટે કોઈ એવો યોગ્ય માણસ મળે છે ત્યારે જ તે કાર્ડ આપે.
પણ તોય તે રીતે તેમનું મન વારંવાર એક વિચાર તો ક્યાં જ કરે કે કે “એ ડબ્બામાં જ્યારે કાઈ પડ્યું હશે ત્યારે ત્યાં અંદર કોઈ જીવજંતુ હશે તો?
( બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ ત્રીજે દ8
