________________
એકસંપીતા થાય તે માટે તેઓ અનેક આચાર્ય ભગવંતોને મળીને વિચાર વિનિમય કરતા. જરૂર પડયે પોતાની આચાર્ય પદવીનો ત્યાગ કરવાની પણ તૈયારી હોવાની વાત અનેકવાર જાહેર પ્રવચનોમાં પણ કરી હતી ...! અપ્રમત્તતાઃ ૨૪ કલાકમાં માંડ ત્રણેક કલાક તેઓ આરામ કરતા. રાત્રે ૧૨ વાગ્યે ઊઠી જઈને જાપ વિગેરે આરાધના-સાધનામાં લાગી જતા. ભીંત વિગેરેનો ટેકો કયારે પણ લેતા નહિ. છેલ્લા થોડા મહિનાને બાદ કરતાં વર્ષો સુધી તેમણે દરરોજ પંચપરમેષ્ઠી ભગવંતોને ૧૦૮ ખમાસમણા આપીને વંદના કરી ... સાદગી: કયારેક શિષ્યો ભક્તિથી તેમને નવા કપડા પહેરવાનો આગ્રહ કરે ત્યારે તેઓ આનાકાની કરતા અને કહેતા કે સાદગી એ જ સાધુનું સાચું આભૂષણ છે. સાધુ તપ-સંયમ અને સાદગીના આભૂષણોથી શોભે છે. દૂધ જેવા સફેદ નવા નકોર કપડા પહેરવા સાધુને માટે હિતાવહ નથી. તેમ છતાં જીર્ણ થયેલ વસ્ત્રને બદલ નૂતન વસ્ત્ર પહેરવાનો પ્રસંગ આવે ત્યારે તેઓ જાણી જોઈને તે વસ્ત્રને જેમ તેમ ગૂંચડું વાળીને પછી જ પહેરતા!!!... નિરભિમાનીતા કયારેક કોઈનાના સાધુને પણ તેની ભૂલના કારણે ઠપકો આપવો પડયો હોય તો સાંજે પ્રતિક્રમણની માંડલી વખતે બધા સાધુઓની હાજરીમાં તે નાના સાધુને ખમાવતાં જરાપણ અચકાતા નહિ!!!... સમતા-ક્ષમા કયારેક તેમના કોઈ વિરોધી કે વિજ્ઞસંતોષી જાહેર સભામાં તેમની હાજરીમાં જ તેઓશ્રીની વિરુદ્ધમાં કાંઈપણ બોલે કે વિરોધની પત્રિકા છપાવે તો પણ તેનો વિરોઘ કે પ્રતીકાર ન કરતાં ‘સામો થાય આગ તો તમે થજો પાણી; આ છે પ્રભુ વીરની વાણી'... ઈત્યાદિ સુવાક્યોને જીવનમાં આત્મસાત્ કરીને સમતાજ રાખતા. પરિણામે આખી સભા પૂજયશ્રીની અદ્ભુત ક્ષમા અને સમતા જોઈને આશ્ચર્ય અને અહોભાવ સાથે પૂજયશ્રી પર ઓવારી જતી !.. કરકસર: અનેકવિધ રચનાઓ તથા પત્રવ્યવહાર કરવા માટે પણ તેમણે પોતાના નામનો લેટરપેડ છપાવવા માટે કદીપણ શિષ્યોને સંમતિ આપી ન હતી. એટલું જ નહીં પરંતુ ટપાલમાં આવેલા કવરને આખો ખોલી નાખીને તેની અંદરના ભાગનો ઉપયોગ તેઓ નવીન રચના કરવા માટે કે પત્રના જવાબ લખવા માટે કરતા
માંદગીના પ્રસંગોમાં પણ તેઓશ્રી પ્રાયઃ એલોપથી દવાને ટાળતા અને મોટે ભાગે માટી, પાણી, લોટ, ઘૂંક, શિવામ્બુ કે ચોખા જેવા તહ્ન સાદા અને નિર્દોષ ઉપચાર કરતા.
એક વાર રાત્રે માત્ર કરવા માટે ઊઠ્યા ત્યારે અંધારામાં ઠેસ લાગતાં પગના
૧૯