Bahuratna Vasundhara

SR No.: 006139
Original Sutra Author: N/A
Author: Mahodaysagar
Publisher: Kastur Prakashan Trust
Publication Year: 1996
Total Pages: 684
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 16 MB

Page 456

મુનિવરી, તથા તેમના દ્વારા થતું મબલખ માલનું ઉત્પાદન નફાનું નજરાણું બની રહે તેવી વ્યાપારિક બુદ્ધિથી ધર્મબાગની ઉપજની બાગડોર સંભાળનારા દક્ષ વ્યાપારી જેવા 'માચાર્યોને ઓળખતો થયો. તેથીય વધીને આ મહાબાગના મુખ્યમંત્રી જેવા ગણધરોની પણ ગૌરવવંતી ઓળખાણ થઈ, અને મોડે મોડે પણ સમજાઈ ગયું કે વિશાળવિરાટ MIGUEL GAL GARDEN COUNTRY U PRESIDENT IN 4 au? PRESTIGIOUS POST ઉપર રહેલા રાક-રાજ કે રાષ્ટ્રપતિની તેજવી ઓજસ્વી અદા યુક્ત તીર્થપતિ સ્વયે પોતે છે. જેમના શાસનના અનુશાસનમાં રહેલા કોઈ પણ સાધકો કયારેય દુખની દખલગીરીથી કનડતા નથી અને સાચા સુખના સ્વાદથી વચિત રહેતા નથી. સાધકથી સિદ્ધ સુધીના સમકક્ષી જીવાત્માઓથી જીવંત આ ધર્મ ઉપવન ખરેખર ઉપમાતીત તો જાણી લીધો જ છે, પણ હજુય તે બગીચાની શોભામાં ચાર ચાંદ લગાડી દેનાર સાધક મુનિવરીના યોગદાનના લેખાજોખા તોલવામાં થાપ ખાઈ જાઉં છું. મારા કલ્યાણ મિત્રના સૂચન પ્રમાણે MAxi sizીના ગોગલ્સ કાઠી જયારે MICRO SPECS આંખે ચડાવું છું ત્યારે જ મને એકાએક માળી જેવા મુનિવરોની મહાનતાના મહાદર્શન થાય છે. કેવા ઉગ્ર અને ઉચ્ચ સાધનાબળના તેઓ ધણી છે, ગુણોના પૂજથી ગુણી છે, ધર્મબાગની ધરાની જાણે તેઓ પૂરા છે, સમુદાયરૂપે સર્વે સદાચારોથી પૂરા છે. ઉધાન દેશરૂપી ઉત્તમ કાર્ય જો કે કુદરતી છે પણ તે કાર્યના કારણરૂપ અન્ય કોઈ નહિ પણ તે બાગને સદા લીલુંછમ રાખનાર મુનિવરો મુખ્ય કારણ છે.
નિદ્રા અને નિંદા રૂપી પ્રમાદના પાશમાં પહેલા પામરો માટે આ શ્રમણ સંસ્થાની સાંકળની કડી સમા સાધકોને સમક્ષ જોયા પછી પણ ઓળખવા માટે ભાવ કે ભવ બદલાવવા પડે તેમ છે. અનુભવના આશિક આધારે નક્કરતાથી કહી શકું છું કે જેમને જેમને સિદ્ધ પદની સાધનાના સાધકોને સત્ય સ્વરૂપે સમજવાઓળખવા હોય તેમણે બુદ્ધિના બારણા બંધ રાખી દિલના દરવાજેથી ઝવેરી જેવી ઝીણી નજરનો નિક્ષેપ કરવો પડશે. અરે ! વધુ તો શું કહેવું સીધા-સાદા દેખાતા સાધુ આત્માની સાધુતાને સમજવા શ્રમણોપાસક તો દૂર પણ પાડોશી સાધુઓ પણ ધોખો ખાઈ શકે છે. માટે જ તો.....
બાળણનિ મઈપુરાકુમારની નીકારમતની ફરિયાદ નોંધાવનાર વડીલ મુનિવરોને મહાવીર પ્રભુએ આશાતનાથી બચાવી ટૂંક સમયમાં જ કેવળી બનવાની યોગ્યતા જણાવી. તપ-ત્યાગ આરાધવા જેવા મહાપર્વને દિવસે પણ ભૂખનું દુખ સહન ન કરી સવારના પહોરમાંજ ભોજન આરોગવા તૈયાર થયેલ ૨૭ મુનિના ભોજનપાત્રમાં ધુત્કાર સાથે ધૂકનાર તપસ્વી પાડોશી મુનિઓ ભૂલ્યા કે પોતે ઉપવાસી છતાંય આતમવાસી ન હતા પણ તપના અજીર્ણ ક્રોધથી ઘેરાયેલા હતા. જયારે તેમની સામે જ ધિક્કારના પાત્ર બનેલ કુરગપુજી તો ખાતા છતાંય ઉપવાસીથી વધુ કમીના કરનારા હતા. તેથી તો મુનિવરોના ધિક્કારનો સહજતાથી સ્વીકાર કરનાર તેમને કેવળલખી સત્કાર કરતી વરી ગઈ. વડતાવાર્યનો પ્રચંડ ઉપાલંભ ને હડાનો માર પ્રથમ દિવસે જ પ્રસાદી રૂપે ઉપશમ ભાવમાં મારગી જનાર શિષ્ય તો જાણે રમત રમતમાં કેવળી બની ગયા અને ગુરુ તો શિષ્યને ખમાવ્યા પછી જ પથાત્તાપના આંસુની કિંમત ચૂકવી પાછળથી જ પંચમશાન પામી શકવા. ગુરુભાઈઓની જ પ્રશંસા ગુરુશ્રીના મુખે સુણી લઘુતાગણીથી પીડાઈ પરનો ઉત્કર્ષ. સહન ન કરી શકનાર તેજ બે મુનિવરો પછીના ભાવમાં ભવ્યતા ગુમાવી હતી અને બંદી જેવા સ્ત્રી અવતારને પામ્યા. જયારે વૈયાવચ્ચે પ્રેમી તેમના જ ગુરભાઈઓ પુરૂષદને ઉપાઈ બા અને બાહુબલી જેવા ઉત્તમ પુજ્ય બન્યા. મિલરના બહાચર્યના તેજની સામે પડી તેમના જ