________________
વાપરતા નથી !..
આજ્ઞાંકિત સુશીલ ધર્મપત્ની તથા સુવિનીત બે પુત્ર તથા પૌત્રાદિ વિશાળ પરિવાર હોવા છતાં એકત્વભાવનાની પુષ્ટિ માટે તેઓ અમદાવાદમાં હઠીસિંગની વાડીની ધર્મશાળાના ઉપાશ્રયમાં એકલા રહે છે. સંથારા ઉપર સૂએ છે. કાચા પાણીથી સ્નાન કરતા નથી. રોટલી તથા શાક જેવી તદ્ન સાદી રસોઇ જાતે જ બનાવીને અવઢ એકાશણું કરી લે છે! દર બેસતે મહિને ફક્ત એકજ દ્રવ્યથી આયંબિલ કરે છે.
૪૦ વર્ષથી કેરી બંધ છે. ખાંડની કોઇ વસ્તુ વાપરતા નથી. સૂકો મેવો તથા ભાજીને પણ ૧૬ વર્ષથી ત્યાગી છે.
પર્યુષણમાં ઉભયટંક વ્યાખ્યાન શ્રવણાદિ કારણે રસોઇ કરવાનો સમય ન મળે તો તેઓ માત્ર કેળા ખાઇ ને ઠામ ચોવિહાર અવઠ્ઠ એકાશણું કરી લે છે. કેળાથી એકાશણું કર્યા બાદ તેઓ થોડા કાળા મરી વાપરે છે જેથી કોઇ વિક્રિયા ન થાય !...
સં. ૨૦૩૧માં લુણશાવાડામાં કોઇ કચ્છી જૈન સાધ્વીજીની પ્રેરણાથી ૧૪ નિયમ ધારવાની શરૂઆત કરી અને તે જ દિવસથી ઘી - ગોળ સિવાયની ચારેય વિગઇનો ત્યાગ કરેલ છે. !
નિયમિત અને સંયમી જીવનશૈલીના કારણે તેઓ કદી બીમાર પડતા નથી છતાં પ્રારબ્ધવશાત્ ક્વચિત્ પણ જો તાવ જેવું લાગે તો ડૉકટરી દવાઓનું સેવન ન કરવાનો નિયમ ધરાવતા વનમાળીદાસભાઇ ચોવિહાર ઉપવાસ કરી ( ખાસ્ય તલ્મનું શ્રેય : )(તાવમાં લાંઘણ કરવું સારું.) આ આયુર્વેદના વચનાનુસાર તાવને ભગાડી દેતા અને કહેતા કે 'મહેમાન (તાવ)ને ખાવા પીવા જ ન આપીએ તો સુના આપણા ઘરમાં ટકી શકે !...'
આટ આટલા તપ – ત્યાગ પણ હજી ઓછા લાગતા હોય તેમ આજથી લગભગ ૨૦ વર્ષ પહેલાં લુણસાવાડા મોટી પોળમાં પૂ. મુનિરાજ શ્રી ૐકાર વિજયજી મ.સા. એક ભાઇને ૫૦૦ આયંબિલની પ્રેરણા કરી રહ્યા હતા તે સાંભળીને વનમાળીદાસભાઇએ એકાંતરા ૫૦૦ આયંબિલ શરૂ કરી દીધા અને નિર્વિઘ્ને પરિપૂર્ણ કર્યા !
જીવદયાપ્રેમી વનમાળીદાસભાઇએ તેઉકાયની નિરર્થક વિરાધના
૩
