Page Text
________________
બુદ્ધિમાં સર્વ પ્રથમ સાધુપુરુષનાં દર્શન કર્યા, ને એને લાગ્યું કે આવા સાધુઓને ક્યાંક ભાળ્યા છે, નિહાળ્યા છે.
વગર ઓળખાણ કે પિછાણે જાણે કોઈ અપૂર્વ સ્નેહ સંબંધના બાંધમાં એ બંધાઈ ગયો. અને ભોળા ભદ્રિક ભાવે તેઓશ્રી જ્યારે સ્વયં કોઈક શ્રાવકને ઘેર જઈ રહ્યા હતા, ત્યારે જિજ્ઞાસાના જુવાળે એનાથી સહસા પૂછાઈ ગયું કે ‘આપશ્રીને દીક્ષા લીધે કેટલા વર્ષ થયા ?’
નાના મોઢે મોટો પ્રશ્ન થઈ ગયો હોય તેવું એની સાથેના મિત્રને લાગી આવ્યું, તેથી તે વચ્ચે ટપકી પડ્યો, ‘ભઈલા ! આવું બધું મહારાજ સાહેબને ન પૂછાય.' તેટલામાં તો પૂજ્યશ્રીએ પ્રકાશ્યું, ‘સુંદર પ્રશ્ન કર્યો છે તેં, આવા પ્રશ્નો પૂછી શકાય હોં ! હું તને તારા પ્રશ્નનો જવાબ આપું તો તું પણ દીક્ષા લઈશ ને ?'
પ્રશ્નનો જવાબ મળે તે પહેલાં જ એક પ્રશ્ન જતીનની સામે આવી ઊભો, જેથી તે વધુ મુંઝાયો ને ગુરુ મહારાજનાં યુક્તિ ભરેલા જવાબથી એની લઘુતા ગ્રંથી તો ભાંગી ગઈ પણ - ‘જવાબ સાંભળી દીક્ષા લઈશ જ તેવો જવાબ આપવા જીભે મદદ ન કરી. વાચા વિકલ બની ગઈ ને મનમાં મૌન વ્યાપી ગયું. ગુરુજીએ વાતને રમૂજી રીતે વાળી લીધી ને પોતાની દીક્ષાનો પર્યાય જણાવતાં જણાવ્યું કે- ‘કંઈ નહિ, તારે દીક્ષા લેવી હશે તો આપીશું, પણ તે માટે તારા પ્રશ્નનો જવાબ નહિ અટકે,' જવાબમાં રમૂજ હતી ને રંજન પણ... તે પછી તો કોણ જાણે કયા લગાવથી પૂજ્યશ્રીએ પ્રેમપૂર્વક પીઠ થાબડી ને પરિચય પણ સાધ્યો અને જતીન પણ ગુરુદેવશ્રીના ગુરુત્વાકર્ષણમાં ગુપ્ત રીતે ખેંચાયો. અવનવી કેટલીય વાતચીતો થઈ. તેઓશ્રીના પ્રવચનો સાંભળ્યાં. રાત્રીના પણ વ્યાખ્યાનો આપી તેઓશ્રીએ એના સુષુપ્ત સંસ્કારોને સતેજ કરી નાખ્યા. ઉગતી ઉંમર અને સૂઝ વગરની સમજણ બુદ્ધિ સૂક્ષ્મ સુધી પહોંચવાની શક્તિ ધરાર ન હતી. છતાં સ્કૂલ બુદ્ધિમાં જેટલું સંગ્રહી શક્યો તેટલું તેણે ગ્રહી લીધું. ફક્ત ૧૨-૧૫ દિવસના રોકાણમાં તેઓશ્રીએ ખાસ તો બાળકોને બોધપાઠ આપ્યા.
પણ જતીનના માતા-પિતા મુંઝાયા. જેથી તેઓના વિદાય સમારંભમાં જવાનો મોકો પણ ન આપ્યો. આમ જો કે જતીનનાં બાળ માનસને ખરી યુવાની બક્ષવા આત્મભૂમિમાં જાણે ધર્મનાં બીજ વવાઈ ગયાં અને એ બીજનું ખાતર-પાણી દ્વારા સંવર્ધન કરવાનું કાર્ય તેઓશ્રીનાં જ પ્રશિષ્ય તપસ્વીરત્ન પ. પૂ. પંન્યાસ પ્રવર (તે વખતે મુનિવર્ય) શ્રી જયસોમવિજયજી મ. સા. ના ઝરિયામાં ચાતુમસ દ્વારા અને લગાતાર વીશ વર્ષો સુધી પ્રેરણા પત્રો દ્વારા થતું રહ્યું.
ઉપરોક્ત પ્રથમ સત્સંગ પછી તો દિવસો વીતવા લાગ્યા. બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ બીજો ૩૫
| SR No. | 006139 |
| Book Title | Bahuratna Vasundhara |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mahodaysagar |
| Publisher | Kastur Prakashan Trust |
| Publication Year | 1996 |
| Total Pages | 684 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |