________________
અંતિમ ચોમાસુ અને પ્રભુનું નિર્વાણ :
આસો વદ ૧૪ના પવિત્ર દિવસની વાત.
અપાપાપુરીમાં હસ્તીપાલ રાજાની લેખશાળામાં પ્રભુ ચોમાસા માટે પધાર્યા તે દિવસથી નિયમ પ્રમાણે વીતરાગી પ્રભુ સમવસરણમાં બેસી દેશના આપી રહ્યા હતા. યોગાનુંયોગ પ્રભુએ પરમ વિનયી શિષ્ય ગણધર ગૌતમ સ્વામીજીને દેવશર્માને પ્રતિબોધવા માટે મોકલ્યા. આજ્ઞાંકિત એવા શિષ્યે પલનો પણ વિલંબ કર્યા વિના, કાંઈપણ વિચાર કર્યા વિના આજ્ઞાને શિરસાવંદ્ય સ્વીકારી પ્રતિબોધ કરવા ગયા.
આ પણ એક અકળ કર્મની કથા હતી કે, એક તરફ માનીતા અનંત લબ્ધિનિધાન શિષ્યને દેવશર્માને પ્રતિબોધવા મોકલ્યા જ્યારે બીજી તરફ પોતાનો અંતિમ ઉપદેશ-સંદેશ ન હોય એ રીતે એકધારી ૧૬ પહોર (૪૮ કલાક) દેશના પ્રભુ
આપતા હતા.
Minis
હવે પછી તીર્થંકર પ્રભુના શ્રીમુખે ધર્મદેશનાને સાંભળવાનું સૌભાગ્ય લગભગ ૮૪ હજાર વર્ષ પછી (અવસર્પિણી કાળના ૫-૬ બે આરાના ૨૧૪૨=૪૨૦૦૦ વર્ષ અને એજ રીતે ઉત્સર્પિણી કાળના ૧-૨ બે આરાના ૪૨૦૦૦ કુલ ૮૪૦૦૦ વર્ષ ને ૮૯+૮૯=૧૭૮ પખવાડિયા પછી) ભવિજીવોને સાંપડવાનું હતું.
ધર્મદેશના જ્યારે ચાલે ત્યારે વાણીના અતિશયના હિસાબે સાંભળનારને ભૂખ તરસ પણ ન લાગે. સૌ પોતપોતાની ભાષામાં સહેલાઈથી સમજી જાય. જાતિવેર ભૂલી જાય. વિગેરે અનુભવોને આજે પણ સૌ અનુભવી રહ્યા હતા.
૫૦
