________________
સઝાય
મૂર્ણ પ્રતિબોધ જ્ઞાન કદી નવ થાય, મૂરખને જ્ઞાન કદી નવ થાય, કહેતાં પોતાનું પણ જાય, મૂરખને જ્ઞાન કદી નવ થાય. ટેક. શ્વાન હોય તે ગંગાજળમાં, સો વેળા જો હાય, અડસઠ તીરથ ફરી આવે પણ, શ્વાનપણું નવિ જાય. મૂ.૧ કુર સર્પ પયપાન કરતા, અમૃતપણું નવિ થાય, કસ્તુરીનું ખાતર જો કીજે, વાસ લસણ નવિ જાય. મૂર વર્ષા સમે સુધરી તે પક્ષી, કપિ ઉપદેશ કરાય, તે કપિને ઉપદેશ ન લાગ્યો, સુઘરી ગૃહ વિખરાય. મૂ.૩ નદી માંહે નિશદિન રહે પણ, પાષાણપણું નવ જાય, લોહ ધાતું ટંકણ જો લાગે, અગ્નિ તરત ઝરાય. મૂ.૪ કાગ કંઠમાં મુક્તાફળની, માળા તે ન ધરાય, ચંદન ચર્ચિત અંગ કરી છે, ગર્દભ ગાય ન થાય. મૂ.૫ સિંહ ચર્મ કોઈ શિયાળસુત તે, ધારી વેષ બનાય, શિયાળસુત પણ સિંહ ન હોવે, શિયાળપણું નવિ જાય. મૂ.૬ તે માટે મૂરખથી અળગા રહે તે સુખિયા થાય, ઉખર ભૂમિ બીજ ન હોવે, ઉલટું બીજ તે જાય. મૂ.૭ સમક્તિધારી સંગ કરી છે, ભવ ભય ભીતિ મીટાય, મયાવિજય’ સદ્ગુરુ સેવાથી, બોધિબીજ સુખ થાય. મૂ.૮
પૂ. મુનિરાજ શ્રી મયવિજયજી મ.
૧૬ ૨.
