________________
(૧૦૦) થવાથી વ્યતીત થયું. એટલે ત્રીજું મુહૂર્ત લીધું. તે પણ પોતાની પટ્ટરાણીને વ્યાધિ થવાથી જતું રહ્યું, એટલે ચોથું મુહૂર્ત લીધું, પરંતુ પોતાના સૈન્યની શંકા વડે તે ચોથું મુહૂર્ત પણ જતું રહ્યું, ત્યારે રાજાએ અહો? મારો આત્મા કેવો પાપી છે.” એમ પોતાની નિંદા કરીને પાંચમું મુહૂર્ત લીધું. પણ શત્રુના સૈન્યના ભયથી જતું રહ્યું. આ પ્રમાણે યાત્રાને માટે નક્કી કરેલાં પાંચ મુહૂર્તા વ્યતીત થયાં, ત્યારે “રાજા ચિંતાતુર થઈને એમ વિચારતા હતા. વારંવાર આ રીતે થવાનું કારણ શું? એટલામાં તો વનપાલકે આ રીતે બદ્ધાંજલિ નતમસ્તકે વિનમ્ર વિનતિપૂર્વક શુભ વધામણા આપ્યા કે ચાર જ્ઞાનના ધારક શ્રી યુગંધરસૂરીશ્વરજી ગુરુમહારાજ ઉદાનમાં પધાર્યા છે. શુભ વધામણા શ્રવણથી અતીવ પ્રમુદિત થયેલ રાજાધિરાજશ્રીએ અતિવિપુલ પ્રીતિદાન આપીને વનપાલકને વિદાય કર્યો. રાજાધિરાજ શ્રી મંત્રી અમાત્ય નગરશેઠ સેનાધિપતિ આદિ સપરિવાર ઉદ્યાનમાં જઈને પ.પૂજ્યપાદ ગુમહારાજને ભક્તિપૂર્વક વિધિવત્ વંદન કરીને ધર્મશ્રવણ કરવા બેઠા. ધર્મદેશના પૂર્ણ થયા પછી બદ્ધાંજલિ નતમસ્તકે વિનયપૂર્વક પૂછયું, કે તીર્થયાત્રામાં વારંવાર વિનો આવવાનું કારણ શું?
એટલે પ.પૂ. ગુરુમહારાજશ્રીએ બદ્ધાંજલિ નતમસ્તકે શ્રી સીમન્વરસ્વામીજી પરમાત્માને ભાવપૂર્વક વંદન નમસ્કાર કરીને રાજાધિરાજશ્રીને તીર્થયાત્રામાં વારંવાર વિનો આવવાનું કારણ શું? એ પ્રમાણે મનથી પ્રશ્ન પૂછેલ, તેનો દેવાધિદેવશ્રીએ મનથી પ્રત્યુત્તર આપેલ. તે સર્વસ્વ વૃત્તાંત પ.પૂ. ગુરુમહારાજશ્રી મન:પર્યવફાનથી જાણીને રાજાધિરાજશ્રીને નીચે પ્રમાણ જણાવેલ :
“હે રાજન ગઈ ચોવીશીમાં એટલે આજથી ઓગણીશકોટાનકોટિ સાગરોપમ જેટલા ચિરકાળ પહેલાં આ જમ્બુદ્વીપના
