________________
આપ પ્રવચનની પાટે બિરાજમાન થયા. આપના શ્રીમુખે જીવનનું અંતિમ માંગલિક સાંભળ્યું... કદાચ, પ્રવચન તો પહેલું અને છેલ્લું. (આપ ક્યાં વધારે પ્રવચન આપતા હતા) આજે પણ આપની એ આગવી મુદ્રાઓ મારી પાસે સચવાયેલી છે.
આપના પ્રવચન પૂર્વે મેં જ્યારે શ્રોતાઓ સમક્ષ આપની ભૂમિકા બાંધી... આપનો પરિચય કરાવ્યો... આપ ત્યારે તો કાંઈ ન બોલ્યા. પણ પછી મને હસતા હસતા ધીરેથી કહેલું : તમે વક્તાઓ ક્યારે કોને ચડાવી દો... ખબર ન પડે.
પ્રવચન પછી હું થોડે સુધી આપને વળાવવા આવ્યો. આપને હજી નવકારસી બાકી હતી. દશ તો અહીં જ વાગી ગયેલા. આપે સુભાનપુરા જવા વિહાર આદર્યો. થોડે સુધી હું સાથે ચાલ્યો. આપના આશિષ લઈને મેં વિદાય લીધી, ત્યારે ક્યાં ખબર હતી...આ આખરી મિલન છે. જે દીર્ઘવિરહમાં પરિણમવાનું છે. અલબત્ત છૂટા પડ્યા પછીયે આપની સાથે સંપર્ક જારી રહ્યો. આપનું કોઈ નવું પ્રકાશન બહાર પડે એટલે આપ અચૂક યાદ કરીને પત્ર સાથે લખીને મોકલતા. એ બહાને આપને પત્ર લખવાનો અવસર મળતો.
૨૫