________________
આયંબિલની વિગતો આપતાં તેમણે કહ્યું કે તેઓ આટલા ગ્રામ લોટની રોટલી-મીઠા વગરની લે છે. સાથે દાળ આદિ કાંઈ જ નહિ.
પોતાની સાધનાનું, અહંકારના લયમાં, પોતાના દ્વારા થતું વર્ણન પૂજ્યશ્રીજીને ગમ્યું નહિ. પણ તેઓ મહાપુરુષ હતા. સૌજન્યપૂર્ણ રીતે પેલા ભાઈની વાત તેઓ સાંભળતા રહ્યા.
તેમના ગયા પછી મને કહે : આ કેવી પોતાની શેખી વધારતો'તો ! અલ્યા ભાઈ, તું તો લોટની રોટલી કરીને ખાય છે, કબૂતર ને ચકલાં તો સીધું અનાજ ચણી લે છે. તો તારા કરતાં એમની સાધના ઊંચી થઈને !
હું તેઓશ્રીના આ પુણ્યપ્રકોપને જોઈ રહ્યો. આ પણ વિરલ ઘટના જ હતી ને ! ( મને પ્રેમથી સમજાવતાં તેઓશ્રીએ એ સમયે
કહેલું : યશોવિજય ! સાધનામાં મોટું ભયસ્થાન આ \ છે : પોતાની સાધનાનું પોતે કરેલ ઓવર
એસ્ટિમેસન. સાધકે પોતાની સાધનાને અન્ડર એસ્ટિમેટ કરવી જોઈએ.
- તેઓશ્રીએ એક ઉદાહરણ આપ્યું : આ માસક્ષમણમાં ત્રીસમાં દિવસે પહોંચેલ સાધક મુનિની
એ ભાવના હોવી જોઈએ કે સ્વાધ્યાયી મહાત્માની ગોચરી પોતે વહોરી લાવે. તેમને પોતાની માસક્ષમણની સાધના, બાહ્ય તપ રૂપે, નાની લાગે
