________________
श्रीजिनस्तोत्ररत्नकोशः। १३५ शिवश्रियो याः परमा भजम्ति ता
स्वदंहिभक्तेर्जिन किङ्करीपदम् । नरामरेन्द्रादिरमास्तु तद्वशाः
श्रयन्ति तस्याः किमिवेति वेद कः ॥७॥ दधासि तोषं न न रोषविप्लवं
करोषि चिन्तामपि नैव कस्य चित् । विभर्षि चाऽत्मैकगुणांस्तथापि ते
कथं प्रसादं स्पृहयन्ति पण्डिताः ॥ ८॥ सन्ति युक्तं भवतः कुतीथिका
हरादिकानां खलु ते हि सेवकाः । इमेऽपि मोहस्य जगविडम्बना
पटीयसः सोऽपि यतस्त्वदनसत् ॥ ९ ॥ वपुर्द्धनायुःखजनाङ्गगनादिकान्,
भवे पदार्थानखिलान् प्रदर्शयेत् । असारभूतानपि सारताजुषः
खसेवकान् योऽद्भुतसौचशक्तितः ॥ १० ॥
