________________
श्रीजिनखोबरत्नकोशः। ११३ मीतिमबुंदमिमं क्षमाभृतं
संश्रिवा न दधतेऽरिचक्रतः। खां तदेतदुपरि क्षमाभृतं
संश्रितस्य मम का भवारिभीः ॥ ६॥ शक्तितो दितिमुवादिघातकै
धित्कृता सकलदैवतान्तरैः। यत्त्वदेकशरणाऽभवत्कृपा
खां कृपैकविषयः श्रितोऽस्मि तत् ॥ ७ ॥ स्पर्द्धते महिमतस्वयान यः
पातयन्ति तमघः स्मरादयः । वं तु तानपि निहंसि निर्ममो
नार्थ केयमकृतज्ञता तव ॥ ८॥ निर्वहन्ति भविनो यतोऽखिला
मोहमेममपि हंसि सेवकम् । धर्ममेककरुणं च भाषसे
विश्वसन्ति बहवो न तत्त्वयि ॥९॥
