________________
श्रीकुमारपालभूपालविरचितम् ३३ ही दुःखराशौ भववारिराशौ
यस्मान्निममोऽस्मि भवद्विमुक्तः ॥ २६ ॥ स्वामिनिममोऽस्मि सुधासमुद्रे
यन्नेत्रपात्रातिथिरद्य मे भूः चिन्तामणौ स्फूर्जति पाणिपद्मे
पुंसामसाध्यो नहि कश्चिदर्थः ॥ २७॥ त्वमेव संसारमहाम्बुराशौ
निमज्जतो मे जिन यानपात्रम् । त्वमेव मे श्रेष्ठसुखैकधाम
विमुक्तिरामाघटनाभिरामः ॥२८॥ चिन्तामणिस्तस्य जिनेशपाणौ
कल्पद्रुमस्तस्य गृहाङ्गणस्थः। नमस्कृतो येन सदापि भक्या
स्तोत्रैः स्तुतो दामभिरर्चितोऽसि ॥२९॥ निमील्य नेत्रे मनसः स्थिरत्वं
विधाय यावजिन चिन्तयामि। त्वमेव तावन्नपरोऽस्ति देवो
