________________
વિચાર નથી કરતું. તે રીતે વિચાર કરતા રહેવાથી શું? વસ્તુને જ ચોંટી જાઓ. આખા ને આખા આત્મામાં વ્યાપ્ત થઇને ગ્રાસી લ્યો.
(૯)
રુચિ પોતાના વિષયમાં બાધક પદાર્થોને ફટાફટ હટાવી દે છે. તેમાં રોકાઇ જતી નથી. (સીધી) પોતાના વિષયને જ ગ્રહણ કરી લે છે.
૨, વિકલ્પાત્મક નિર્ણય-દ્રવ્ય દૃષ્ટિ પ્રકાશ
(૧) હું તો ચૈતન્ય પ્રતિમા છું. આ પ્રતિમા કાંઇ દેતી નથી. તેનાથી ઉપકાર થઇ શકતો નથી, (ઉપચારથી) કહેવામાં આવે છે. અસલમાં તો તેનું સ્વરૂપ, અહો ! વીતરાગી શાંત મુદ્દા દેખીને, બસ હું પણ એવો જ છું. (એવું આત્મસ્વરૂપ દેખાય છે)
(૨) હું કૃતકૃત્ય ચૈતન્યધામ છું, વિકાર મને સ્પર્શો જ નથી. હું ધ્રુવધામ છું એવું પોતાનું અહંપણું આવવું જોઇએ.
(૩) પ્રશ્ન :- શરૂઆતવાળાએ કઇ રીતે અનુભવનો પ્રયત્ન કરવો?
ઉત્તરઃ- “હું પિરણામ માત્ર નથી'' ત્રિકાળી ધ્રુવપણામાં અહંપણુ સ્થાપવું એજ એક ઉપાય છે.
(૪) એક જ ‘માસ્ટર કી (Master Key) છે. બધી વાતોનો બધા શાસ્ત્રનો એક જ સાર છે.-‘ ત્રિકાળી સ્વભાવમાં અહંપણુ જોડી દેવાનું છે.’ (૫) પ્રશ્ન ઃ - અપરિણામીનો અર્થ શું? આત્મા પર્યાય વિનાનો સર્વથા ફૂટસ્થ છે?
ઉત્તર ઃ- અપિણામી અર્થાત દ્રવ્યમાં સર્વથા પર્યાય નથી, એમ નથી. પરંતુ પરિવર્તનશીલ પર્યાયને ગૌણ કરીને હું વર્તમાનમાં પરિપૂર્ણ છું, અભેદ છું, એ રીતે ધ્રુવદ્રવ્ય અને ધ્રુવપર્યાય (જેને નિયમસારમાં કારણશુદ્ધપર્યાય કહી છે), એને લક્ષગત કરવાથી સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ થાય છે. દ્રવ્ય પલટતું નથી, પર્યાય પરિવર્તન કરે છે. જો દ્રવ્ય પરિવર્તનને પ્રાપ્ત થાય, તો પલટતા એવા દ્રવ્યના આશ્રયે સ્થિરતા થઇ શકે નહિ. અને સ્થિરતા વિના સમ્યગ્દર્શન થઇ શકે નહિ. તેથી જે પરિવર્તન પામે છે તેનું લક્ષ છોડ અને ધ્રુવ અપરિણામી
