________________
બનાવવારૂપ પ્રભુભક્તિ કરવામાં બાધ નથી. તેથી અમને એકાન્ત પકડનારા કહી દેવદ્રવ્યનો કશો ઉપયોગ જ રહેશે નહીં. આવી ચિંતા પણ આચાર્યશ્રીએ કરવાની જરૂર નથી. જ્યારે દેવદ્રવ્યથી લાવેલી પુષ્પાદિ પૂજાની સામગ્રી એ કાંઈ દેવદ્રવ્યનું ઈન્વેસ્ટમેન્ટ નથી. એ એસ્થાયી કાર્ય છે. તેથી પૂજા કરવી એ પ્રભુભક્તિનું કાર્ય હોવા છતાં દેવદ્રવ્યથી તે કરવામાં દેવદ્રવ્યના વિનાશનો દોષ લાગતો હોવાથી પ્રભુપૂજા દેવદ્રવ્યથી ન થઈ
શકે.
(iii) આચાર્યશ્રી ફરમાવે છે કે “ઉપદેશમાળા વગેરે ગ્રન્થોના પાઠો
સ્વદ્રવ્યથી ગુરુભક્તિ કરવી જ જોઈએ એ જણાવનાર હોવા છતાં વૈયાવચ્ચખાતાની રકમના ઉપયોગ તરીકે સાધુ-સાધ્વીજીની વૈયાવચ્ચે કરવાનું ઉત્સર્ગપદે જ વિધાન કર્યું છે', પરંતુ અમારું કહેવું છે કે દેવદ્રવ્યની રકમના ઉપયોગ તરીકે તેમાંથી પ્રભુપૂજા ઉત્સર્ગપદે થઈ શકે છે. આવું કોઈ શાસ્ત્રનું વિધાન તેઓશ્રી અમને બતાવી શકશે ખરા? વિધાન તો દૂર રહ્યું, કોઈ શાસ્ત્રપાઠ ઉપરથી અન્યશાસ્ત્રપાઠને વિરોધ ન આવે એ રીતે ફલિત કરી આપે તો પણ ભયો ભયો.
ટૂંકમાં, આવા સ્યાદ્વાદીઓથી ખૂબ ચેતતા રહેવા જેવું છે. કેમકે કોઈ પણ શાસ્ત્રપાઠમાં ઉત્સર્ગપદે દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરવાનું વિધાન છે જ નહીં. ઊલટું પ્રભુ અપૂજ રહે તેવી અવસ્થામાં અપવાદે જ દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરવાનું
વિધાન મળે છે. શકા: ‘દેવદ્રવ્ય અને જિનપૂજા’ પુસ્તકના પૃ.૧૪ ઉપર કહ્યું છે કે “સ્વદ્રવ્યથી
પૂજા કરવી એ આદર્શ છે, પણ શક્તિ-ભાવના ન પહોંચતા જેઓ આ આદર્શને આંબી શકતા નથી એ બધા માટે કોઈ વ્યવસ્થા પણ જોઈએ ને! શું એ બધાને પૂજા નહીં કરનારા સ્થાનકવાસી બનાવી દેવા છે? એટલે બધા પ્રભુભક્તિ કરતા રહે એ માટે દેવદ્રવ્ય વગેરેની વ્યવસ્થા દર્શાવી છે. શક્તિની જેમ ભાવના પણ જોવી જોઈએ. સવારના પ્રતિક્રમણમાં તપચિંતવણીના કાઉસ્સગ્નમાં શક્તિ અને ભાવના બન્ને જોવાના છે અને આખરે નિર્ણય
50
