________________
એક ક્ષણો ક્ષણભંગુર
કેલેન્ડરના ડટ્ટા પરથી કર કર કરતું એક પાનું ખરે છે અને એક નવું પાનું ચળકે છે. તે ચાર આંગળનાં નાનકડાં પાનાં પર કેટલીય કથાઓ લખાવા માંડે છે. દિવસનું વહેણ ચાલું થાય છે, અને - કેંકનાં હાથે મીંઢળ બંધાય છે અને કેંકના હાથની ચૂડીઓ નંદવાય છે. કો'ક ના ઘણે પારણું બંધાય છે અને કો'ક ઘરે ઠાઠડી બંધાય છે.
એકને લોટરી લાગે છે આ લાખોની એ અણધારી આવક પ્રાપ્ત કરીને ઈન્વેસ્ટમેન્ટ, કાર, બંગલા અને ફર્નિચરના મધુર દિવા-સ્વપ્નોમાં તે ખોવાઈ જાય છે અને બીજાને બજારમાં અણધારી મંદીથી લાખોનું દેવાળું નીકળે છે, તે દેવાથી મુક્ત થવા બંગલો, ઘરેણાં અને ગાડી વેચી નાંખવાની લાચારીથી પીડાય છે.
એકના હોઠ પર સ્મિતનાં સ્વસ્તિક રચાય છે અને બીજાની આંખ પર આંસુના તોરણ બંધાય છે. કેટલાય ગાંધીનગરો, ગાંધીધામો અને ચંદીગઢો ધમધમતા થાય છે અને કેટલાય હીરોશીમા અને નાગાસાકી શહેરો કાળનાં ખપ્પરમાં હોમાય છે. કોઈક સલ્તનત તૂટી પડે છે, અને કોઈ સત્તાના સિંહાસને આરુઢ થાય
કેટલીય સૌભાગ્યવતી સ્ત્રીઓ માતા બને છે, કેટલીક માતાઓ વિધવા બને
છે.
કો'ક રડમસ ચહેરે હોસ્પિટલમાં દરદી તરીકે દાખલ થાય છે અને, કોઈ ઉત્સાહ, હર્ષ અને આશા સાથે રોગમુક્ત બનીને હોસ્પિટલમાંથી પાછો
હૃધ્યકંપ છે પ૭
