________________
મ એવોહં નલ્થિ કે કોઈ
પૈસા જેવું જ માનવીનું બીજું એક મોટું આસ્થાકેન્દ્ર એટલે પરિવાર. માનવી એકલતાનો ભીરુ છે. તેથી પરિવારમાં રહે છે. જે ૫૦૦ કે ૧૦૦૦ સ્કવેર ફીટના ફ્લેટમાં રહેતી મહિલાની કુક્ષિએ તેનો જન્મ થયો તે ફલેટમાં રહેનારા બધા મામા અને બાકીના બધા પારકા ! જન્મ થતાની સાથે આવી એક પોતાના અને પારકા વચ્ચેની ભેદરેખા નક્કી થાય છે. પછી, જે પોતાના છે તેના પ્રત્યે મમતાનાં તાંતણાઓથી તે બંધાતો જાય છે. તેમનાં દુઃખમાં તે દુઃખી બને. તેમના સુખમાં પોતાનું સુખ માને છે. તે પરિવારને ખાતર કષ્ટમય ગદ્ધાવૈતરાં પણ કરે છે. પોતાના બાબલાને માથું દુઃખે ત્યારે બેચેન બને છે. બેબલીને કાંટો વાગે ત્યારે તે ઊંચો નીચો થઈ જાય છે. પત્નીને ટાઢીયો તાવ આવે ત્યારે તે કંપવા લાગે છે. પુત્ર બોર્ડ કે યુનિવર્સિટીમાં નંબર લાવે ત્યારે તેની છાતી ગજ ગજ ફુલે છે. પિતાજી સાથે પડોશીને અણબનાવ થાય ત્યારે તે પણ તે પડોશીને શત્રુ માને છે.
સ્વજનોનું સુખ તે પોતાનું સુખ. સ્વજનોનું દુઃખ તે પોતાનું દુઃખ. સ્વજનોના મિત્ર તે પોતાના મિત્ર. સ્વજનોના શત્રુ તે પોતાના શત્રુ. સ્વજનોનું સ્મિત તે પોતાનું સ્મિત. સ્વજનોનાં આંસુ તે પોતાના આંસુ.
દીકરાને ખુશ રાખવા સરસ મજાનાં રમકડાં લાવી આપે. નવો સુંદર ડ્રેસ પહેરાવી દીકરીને ખુશ કરે. સાડી અને ઘરેણાં દ્વારા પત્નીને
હૃદયકંપ છે ૨૧
