________________
ક બિચારું નિષ્ફળ વિજ્ઞાન!
શાળામાં ભણતા ત્યારે એક શ્રીમંત કુટુંબનો ઠોઠ વિદ્યાર્થી સાથે હતો. વર્ષનો પ્રારંભ થાય તે પહેલાં વેકેશનથી જ તે ટ્યુશન અને કોચિંગ કલાસ ભરવાનું શરૂ કરી દે. તમામ વિષયની માર્ગદર્શિકાઓ, કોચિંગ મેગેઝિન્સ, અપેક્ષિત પ્રશ્નપત્રો આદિ ભરપૂર સાહિત્ય તેની પાસે આવી જાય. નોટબુકો પણ આખો દિવસ ભરડ્યા જ કરે. રજતની એક્સરસાઈઝ બુક તેની પાસે હોય, હીરોની ઈંકપેન, પાયલોટની સ્કેચપેન, પાર્કરની બોલપેન, જેલ પેન, રંગબેરંગી માર્કિંગપેન, વૈભવશાલી કંપાસબોક્સ અને એવા તો કંઈક નખરા હોય. પરીક્ષા આવે ત્યારે ઠઠારો ઓર વધે. પરીક્ષા પૂરી થાય અને તેને પૂછો : “કેમ કેવા ગયા પેપર?' જવાબ મળે : “બેકાર.....નાપાસ થવાના.” અને ખરેખર તે ફેઈલ થાય. એકે એક ધોરણમાં બબ્બે ત્રણ ત્રણ વર્ષ ગુજારી દે. તેની આટલી બધી કડાકૂટને અંતે રિઝલ્ટ આવે ત્યારે નાપાસ હોય. તે જોઈને અમે હસતા હસતા કહેતા “વાહ રે વાહ, નાપાસ થવા માટે પણ તમારે આટલી બધી મહેનત કરવી
પડે,
આજનાં અત્યંત વિકસિત અત્યાધુનિક મેડિકલ સાયન્સનો વિચાર કરતા આ પ્રસંગ સહજ યાદ આવી ગયો. કેટલો મોટો ઠઠારો અને છેલ્લે રિઝલ્ટમાં તો વહેલું કે મોડું મૃત્યુ જ. મરવાનું જ છે તો આટલી બધી ઉધમાત ! ડોક્ટર્સ, ફિઝિશિયન્સ, સર્જન્સ, કન્સલ્ટન્ટ્સ, આસિસ્ટન્ટ્સ, નર્સીસ, કમ્પાઉન્ડર્સ, વોર્ડબોય્ઝ અને આખી કેટલી મોટી ફોજ મોતની સામે ઝઝૂમવા તૈયાર થઈ છે ! હોસ્પિટલ્સ, દવાખાનાઓ, નર્સિંગ હોમ્સ,
હૃદયકંપ છે ૧૬૧
