________________
આખરે “હાશ છૂટ્યા” ના ઉદ્ગાર સાથે સૌ છૂટા પડે છે. ઘેર આશ્વાસનના ટેલિફોનનો ધસારો.... શોક સફેદ સાડલો ઓઢીને ઉંબરે બેસે છે.
(ઉંબરા પર હાથ દઈને બેઠેલી વિધવાના મુખની રેખાઓમાં એ સ્પષ્ટ નથી થતું કે - શોક વિધવાના લેબલનો છે કે પતિના વિરહનો છે.....!!)
શોધી શોધીને તારા ગુણોનું સ્મરણ.
(દુશ્મનનાં મુખે પણ પ્રશંસા સાંભળવી હોય તો મૃત્યુ બાદ કાન કોઈને સોંપી જવા !)
બીજે દિવસે મૃત્યુનોંધની કોલમમાં તારું નામ ચમકે છે. હવે તારા નામની આગળ “સ્વર્ગસ્થનું વિશેષણ લાગે છે. કેલેન્ડરનો ડટ્ટો તારા માટે પૂરો થઈ ગયો. ટેલિફોન અને ટપાલ દ્વારા ઘરમાં આશ્વાસનોનો ખડકલો. સાદડીમાં આશ્વાસનોની અવરજવર. શોક, સ્વજનોનાં મુખનો કોળીયો બનીને ડચુરાઈ જાય છે. દિવસો ઔષધ બનીને શોકની હકાલપટ્ટી કરે છે. બારમા દિવસે લાડવા. પછી.....બે ચાર ધર્માદા સંસ્થાઓમાં તારા નામનું થોડું દાન. પછી...રેશનિંગનાં કાર્ડમાંથી તારા નામની બાદબાકી. બેંકના એકાઉન્ટનું સેટલમેન્ટ. વસિયતનામાનું વાંચન. દીકરાઓ વચ્ચે થોડી રકઝક. ડાહ્યા માણસોની દરમ્યાનગીરી. તારા નામની થોડી ગાળાગાળી. આખરે સમાધાન.
હૃધ્યકંપ ૪ ૧૪૯
