________________
ગાડરબ્રાન્ડ અનુકરણ અભેસંગ બાપુએ નવી નવી ઘોડી ખરીદી હતી. લગ્ન પછી પંદર વર્ષે બાબલો જન્મ અને બાપ જેમ બાબલાઘેલો થાય તેમ બાપુ ઘોડીધેલા થયા. ઘરની ચિંતા ન કરે તેટલી ઘોડીની કરે. સરેરાશ કરતાં ઘોડી સહેજ વધુ પેશાબ કરે તેનીય બાપુને ચિંતા થાય. એકવાર ઘોડી થોડી ઢીલી દેખાઈ અને બાપુ ઊંચાનીચા થઈ ગયા. જૂના ગોઠિયા વજેસંગ બાપુ પાસે દોડી ગયા: “બાપુ! તમારી ઘોડી માંદી પડી ત્યારે તમે કઈ દવા કરી હતી?” “બાપુ, મેં તો તેને ટર્પેન્ટાઈન પાઈ દીધું હતું. બાવરા થયેલા અભેસંગ દોડ્યા સીધા બજારમાં. ટર્પેન્ટાઈનનો બાટલો લઈને પહોંચ્યા ઘરે. બાટલો ભરીને ટર્પેન્ટાઈન ઘોડીને ઢીંચાડી દીધું. કલાકમાં તો ઘોડીના રામ રમી ગયા. હાંફળાફાંફળા એભેસંગ દોડ્યા વજેસંગના ઘરે અને ડેલીએથી જ પોક મૂકી: “બાપુ, ટર્પેન્ટાઈન પાયું પણ ઘોડી તો મરી ગઈ” સામેથી વળતો જવાબ મળ્યો: “બાપુ! મારી ઘોડી ય મરી જ ગઈ'તી.”
પરિણામનો વિચાર કર્યા વગર જ વેસ્ટર્ન કલ્ચર અને અમેરિકન એટિકેટની આરતી ઉતારનારા ગાડરવૃંદોને (‘ટોળું તો અન્સિવિલાઈઝડ શબ્દ કહેવાય!) આ નાનકડી વાર્તા સાદર! ‘વિકાસ’ અને પ્રગતિની ભરમારમાં ભારતીય અસ્મિતા ઉપર એક ગુમડું થયું, નામે પશ્ચિમપરસ્તતા'. ડેવલપમેન્ટ ક્રેઝના ક્રોનિક ડિસીઝનું એક વિલક્ષણ સિમ્પ્ટમ એટલે પશ્ચિમ તરફ મરડાઈ ગયેલી ડોક.
* યુરોપ અને અમેરિકાવાળા શું ખાય છે? * તે લોકો કેવું પાણી પીવે છે?
