________________
રોગો ભલે મુજ જાય ના, મુજ રાગને પ્રભુ ! ટાળજો. દુઃખો ભલે મુજ જાયના, મુજ દોષને પ્રભુ ! ટાળજો કમ ભલે મુજ જાય ના, અંતર કષાયને ટાળજો. ભલે દુર્ગતિ મુજ ના ટળે પણ દુર્મતિ પ્રભુ ! ટાળજો. (૬) ક્યારે પ્રભુ ! પકાય જીવના વધ થકી હું વિરમું ? જ્યારે પ્રભુ ! રત્નત્રયી આરાધવા ઉજજવળ બનું ? ક્યારે પ્રભુ મદમાન મૂકી સમતા રસમાં લીન બને ? ક્યારે પ્રભુ ! તુજ ભક્તિ પામી મુક્તિગામી હું બનું? (૭) પ્રશ્નો પૂછું છું કેટલા ઉત્તર મને મળતાં નથી દીધેલ કોલ ભૂલી ગયા જાણે જૂની ઓળખ નથી દાદા થઈ બેસી ગયા હવે દાદ પણ દેતા નથી આવી ઊભો તારે દ્વાર પણ આવકાર મુજ દેતા નથી. (૮) શું કમ કેરો દોષ છે અથવા શું મારો દોષ છે ? શું ભવ્યતા નથી માહરી ? હતકાળનો શું દોષ છે ? અથવા શું મારી ભક્તિ નિચે આપમાં પ્રગટી નથી? જેથી પરમપદ માંગતા પણ દાસને દેતા નથી. (૯) સંસાર ઘોર અપાર છે એમાં ડૂબેલા ભવ્યને હે તારનારા નાથ ! શું ભૂલી ગયા નિજ ભક્તને ? મારે શરણ છે આપનું નવિ ચાહતો હું અન્યને તો પણ પ્રભુ ! મને તારવામાં ઢીલ કરો શા કારણે ? (૧૦) હે ત્રણ ભુવનના નાથ ! મારી કથની જઈ કોને કહું ? કાગળ લખ્યો પહોંચે નહીં ફરિયાદ જઈ કોને કરું ? તે મોક્ષની મોઝારમાં હું દુ:ખભર્યા સંસારમાં જરા સામું પણ જુઓ નહીં તો ક્યાં જઈ કોને કહું ? (૧૧) શબ્દો તણો વૈભવ નથી ભાવોનો વૈભવ આપજે શક્તિ તણો વૈભવ નથી ભક્તિનો વૈભવ આપજે બુદ્ધિ તણો વૈભવ નથી શ્રદ્ધાનો વૈભવ આપજે વિજ્ઞાનનો વૈભવ નથી વૈરાગ્ય વૈભવ આપજે. (૧૨)
૨
