________________
૧૯૮
રત્નત્રયી ઉપાસના
મોઅગાણું. ૮. સભ્રૂણં સદરિસીણં, સિવમયલમઅમણંતમધ્મયમવ્યાબાહમપુણરાવિત્તિ, સિદ્ધિગઈ-નામધેય; ઠાણું સંપત્તાણું, નમો જિણાણું જિઅ-ભયાણ્યું. ૯.
જે આ અઈઆ સિદ્ધા, જે આ ભવિસ્યંતિ ણાગએ કાલે; સંપઈ અ વટ્ટમાણા, સવ્વ તિવિહિણ વૃંદામિ. ૧૦.
જાવંતિ ચેઈઆઈં, ઉડ્ડ અ અહે અતિરિઅલોએ અ; સાઈ તાઈ વંદે, ઈહ સંતો તત્થ સંતાઈ. ૧
ઈચ્છામિ ખમાસમણો ! વંદિઉં જાવણિાએ, નિસીહિએ, મર્ત્યએણ વંદામિ.
જાવંત કે વિ સાહૂ, ભરહેરવય-મહાવિદેહે અ; સન્થેસિ તેસિ પણઓ, તિવિહેણ તિદંડ-વિરયાણં. ૧
નમોઽર્હત્સિદ્ધાચાર્યોપાધ્યાયસર્વસાધુભ્યઃ
ઉવસગ્ગ હરં પાર્સ, પાસ વંદામિ કમ્મ-ઘણ-મુક્યું; વિસહર-વિસ-નિન્નાસં, મંગલ-કલ્લાણ-આવાસ. ૧ વિસહર-ફુલિંગ-મંત, કંઠે ધારેઈ જો સયા મણુઓ; તસ્સ ગહ–રોગ-મારી, દુઠ્ઠ જરા જંતિ ઉવસામં. ૨ ચિટ્ઠઉ દૂરે મંતો, તુઝ પણામો વિ બહુફલો હોઈ; નર–તિરિએસુ વિ જીવા, પાર્વતિ ન દુખ-દોગચ્યું. ૩ તુહ સમ્મત્તે લદ્વે, ચિંતામણિ-કપ્પાયવબ્બહિએ; પાવંતિ અવિશ્વેણં જીવા અયરામાં ઠાણું. ૪ ઈઅ સંથુઓ મહાયસ, ભત્તિખ્ખર-નિબ્બરેણ હિયએણ; તા દેવ દિજ્જ બોહિં, ભવે ભવે પાસ જિચંદ ! ૫ (બે હાથ જોડી મસ્તકે ધરવા)
દેવતત્ત્વને અને ધર્મતત્ત્વને બતાવનાર હોવાથી એ બે તત્ત્વોની વચમાં ગુરુતત્ત્વ છે.