________________
બાળ ઉંમર એ માત્ર રમતગમતની ઉંમર નથી પણ સંસ્કરણ માટેનો શ્રેષ્ઠ સમય છે. બાળકોનું grasping પણ ઘણું ઝડપી હોય છે. સંસ્કારપ્રેમી પરિવારોના વાલીઓ આ કર્તવ્ય પ્રત્યે પૂર્ણ સભાન હોય છે અને બાળકોના બાહ્ય – આંતરિક વિકાસ અંગે પ્રયત્નશીલ હોય છે.
નાનપણથી જ સત્ત્વનું ખાતર-પાણી પામીને ઊગેલા આવા કોઈ છોડ પર વૈરાગ્યની ડાળી પર જો શ્રામણ્યનું ફળ બેસે તો નવાઈ ન લાગે. આવા બાળકને વ્યવસ્થિત તાલીમ આપીને તૈયાર કરાય છે અને પછી તેની દીક્ષા થાય છે.
આજે કોઈ બાળક દીક્ષા ગ્રહણ કરે એટલે કેટલીક સંસ્થાઓ જાણે મોટો આંતકવાદી હુમલો થયો. હોય તેવો માહોલ સર્જી દેતા હોય છે. જો બાળક પોતાની ઈચ્છાથી, વડીલોની સંમતિપૂર્વક અગાઉથી તાલીમ લઈને દીક્ષા ગ્રહણ કરતો હોય અને પાછળ તેની કાળજીસર્વાગીણ વિકાસની જવાબદારી લેનારા ગુરુ અને શ્રી સંઘ હોય, પછી તેમાં ખોટું શું છે? જો કે વર્ષે આવી દીક્ષા લાખો બાળકોમાંથી માંડ બે-પાંચ થતી હશે. કારણ કે દીક્ષા સહેલી પણ નથી અને સસ્તી પણ નથી.
આંખ મીંચીને કોઈ બાળકને દીક્ષા ન અપાય તે સત્ય પણ આંખ મીંચીને બાળ દીક્ષાનો વિરોધ પણ ન કરાય તે પરમ સત્ય !
