________________
શ્રીપાળ રાજાને રાસ તે વખતે જ કરવાં કે જેથી અવશ્ય સિદ્ધિ જ મળે છે. એથી તત્કાળ કાર્યસિદ્ધિ સ્વાધીન કરવા તે ચંદ્રસ્વર વખતે જ મંગળ પ્રયાણ કર્યું) (૧–૪)
દેશ પુર નગરના નવનવાં, જો કૌતુક રંગેરે એકલો સિંહ પરે મહાલતે ચઢયે એકગિરિશ્રુગેરે. વા. ૫ સરસ શીતળ વનગહનમાં. જિહાં ચંપક છાંહરે જાપ જપતે નર પેખિયે, કરી ઊરધ બાંહરે. વાલમ. ૬ જાપ પૂરો કરી પુરૂષ તે, બેલ્યો કરિય પ્રણામ સુપુરૂષ તું ભલે આવિયો, સયું માહરૂ કામરે. વાલમ. ૭
અથ–ઉજવીનીથી રવાના થઈ કુંવર શ્રીપાળ નવા નવા દેશ, નવાં નવાં પુર, નગરનાં નવીન નવીન કૌતુક; (ખેલ તમાસા રમત ગમત નવાઈ જેવી બાબતો) જેતે જોતો રંગ-આનંદ સહિત સિંહની પેઠે નિડર બની એક જ પંથ પસાર કરતો કરતો એક ડુંગરના શિખર ઉપર જઈ પહોંચે, અને ત્યાં જોતાં જોતાં સુંદર ટાઢી ગહનવનની ઘટાના ચંપાના ઝાડ નીચે એક ઊંચા હાથ રાખી જાપ જપતે સાધક પુરુષ તેની નજરે પડ, એથી તે ત્યાં ઉભું રહે, એટલે સાધક પુરુષ પિતાને જાપ પૂર્ણ થવાથી કુંવરને નમન કરી કહેવા લાગ્યું કે, “હે સપુરુષ ! આપ ભલે પધાર્યા, આપના પગલાંના પ્રતાપવડે મારું કામ હવે સિદ્ધ થયું જ સમજું છું.”
(પ-૭) કુંવર કહે મુજ સારીખ, કહો જે તુહ કાજ ઘણે આગે ઉપકારને દીધાં, દેહ ધન રાજરે. વાલમ. ૮ તે કહે ગુરૂકૃપા કરી ધણી, વિદ્યા એક મુજ દીધરે ઘણે ઉદ્યમ કર્યો સાધવા, પણ કાજ ન સિદ્ધરે. વાલમ. ૯ ઉત્તર સાધક નર વિના, મને રહે નહિં ઠામ, તિણે તુમ એ કરૂં વીનતી, અવધારિયે સ્વામરે, વાલમ. ૧૦
અર્થ –કુંવરે કહ્યું, “મારા લાયક જે કંઈ તમારે કામ હોય તે ખુશીથી મને કહો–ભળાવો, કેમકે અગાડીના સમયમાં પારકાને ઉપકાર કરવા માટે ઘણાએ પુરુષોએ ધન, રાજ્ય અને અંતમાં પિતાનું શરીર : - ૧ આ સંબંધ એજ બોધ આપે છે કે પરદેશમાં જરા પણ ડર ન રાખતાં હિમ્મત સાથે પંથ પસાર કરવો, હિમ્મત એજ સાચું હથિયાર છે.
૨ પારકાનું ભલું કરવા જ માનવને જન્મ મળેલો છે, માટે પિતાના તન, મન, ધનને વ્યય કરતાં પણ પરનું ભલું કરવું, એજ આ સંબંધ બોધ આપી રહેલ છે.