Shripal Rajano Ras

SR No.: 006082
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhogilal Ratanchand Vora
Publisher: Bhogilal Ratanchand Vora
Total Pages: 468
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 13 MB

Page 85

શ્રીપાળ રાજાને રાસ સુખ અનુભવતાં સ્ત્રી ભરતાર ને બેઠેલાં જોયાં. જ્યારે તેઓની તરફ નજર જેડીને ધ્યાન દીધું ત્યારે તે પોતાના ચિત્તમાં ચોંકી ઊઠયો; કેમકે તે ધણ ધણીઆણીના જોડલામાંની સ્ત્રી મયણાસુંદરી જ છે એમ તુરત તેને ઓળખાણ પડી. એથી તેના મનમાં સંતાપ પિદા થયે; કારણ એણીની જડમાં પતિનું માન મેળવનાર પોતે વરાવેલા સિવાયનો પુરુષ દીઠે. એ જોતાં જ તે શોકસમુદ્રમાં ગરક થઈ શોચવા લાગ્યો કે-“હાય ! હાય! આખર પાપ ખુલ્લું પડયું !! અને મેં પણુ ગુસ્સાને તાબે થઈ વગર વિચાર્યું પગલું ભર્યું કે, જે મયણ સરખી સુંદરીને કેઢિયાને હાથ સોંપી હતી ! અરે ! મેં તો વગર વિચાર્યું કર્યું, પણ તેણીએ પણ સમજની ખાં ગણાયા છતાં કુળને ખાંપણ–લાંછન લગાડે એવું નીચ પગલું ભરી મારા કુળને રાખમાં રગદોળવા પરણ્યા પતિને પડતો મેલી બીજે ધણી લીધો !!!”
ઈણિપરે ઊભે સુરત, જય. જવ દીઠે તે રાય; ગુણ પુણ્યપાળ અવસર લહી, જય. આવી પ્રણામે પાય, ગુણ. ૧૦ રાજ પધારે મુજ ઘરે, જય. જુઓ જમાઈ રૂપ; ગુણ. સિદ્ધચક સેવા ફળી, જય. તે કહ્યું સકળ સ્વરૂપ, ગુણ. ૧૧ રાયૅ આવી ઓળખે, જય. મુખ ઈગિત આકાર; ગુણ. મન ચિંતે મહિમાનિલે, જય. જૈનધર્મ જગસાર. ગુણ. ૧૨ મય તે સાચી કહી, જય. સભામાહે સવિ વાત, ગુણ. મેં અજ્ઞાન પણે કહ્યું, જય. તે સઘળું મિથ્યાત. ગુણ. ૧૩ મેં તુજ દુખ દેવા ભણી, જય, કીધો એહ ઉપાય, ગુણ. દુઃખ ટળીને સુખ થયું, જય. તે તુજ પુણ્ય પસાય. ગુણ. ૧૪
અર્થ -પ્રજા પાળ બનેવીને ગુરતો જોવામાં આવતાં જ પુણ્યપાળે પોતાના પક્ષની ચડતી છાપ બેસારવાનો સમય સાનુકૂળ જે પ્રજા પાળના ચરણમાંન મન કરી વિનવ્યું–“મહારાજ ? મારી હવેલીમાં પધારી જમાઈનું ૧ ક્રોધના આવેશથી સમજુ જનથી પણ વગર વિચાર્યું પગલું ભરાય છે એ વાત
નકકી જ છે, એમ આ કથન પિકીર પાડી બોધ આપ્યા કરે છે. ૨ વ્યવહાર કુશળ મનુષ્ય પિતાનો બેલ ઉપર આવ્યાનો વખત હાથ લાગતાં આપણી તરફ બતાવેલા કપ-ઈર્ષ્યા વાળાને તુરત સગડી પર સોગઠીને દાવ લાગે તેની પડે તે મારી દેખાડ કે જેથી કરેલી ટીચકારી વિષે તેને ભાન થાય કે-મારી તે વખતે ભૂલ થઈ હતી. અગર હું પાછો પડ્યો છું એટલે શુકન સાંખવાને જ વખત છે. એમ આ વાક્ય બતાવી આપે છે.