________________
ખંડ પહેલે વળી લહ્યો જિનધર્મ પ્રસંગ. સુગુણુ વહુ નિર્મળ નિજ નંદ, દેખી માય અધિક આણંદ, પૂનમ પરે વહુ તે જશ લીધ, સકળ કળા પૂરણ પિઉ કીધ, સુણે પુત્ર કેશંબી સુર્યો, વૈદ્ય એક વૈદ્યક બહુ ભણ્ય, તેહ ભણી તિહાં જાઊં જામ, જ્ઞાની ગુરૂ મુજ મળિયા તામ, મેં પૂછયું ગુરૂચરણે નમી, કર્મ કદર્થન મેં બહુ ખમી, પુત્ર એક છે મુજ વાહલે, તે પણ કમેગે . તેહ તણો ક્રિમ જાશે રેગ, કે નહિ જાએ પાપ સંગ ? દયા કરી મુજ દાખો તેહ, હું છું તુમ ચરણની ખેહ. તવ બોલ્યા જ્ઞાની ગુણવંત, મ કર ખેદ સાંભળ વિરતંત, તે તુજ પુત્ર કુષ્ઠિર્યો ગહ્યો, ઉંબરાણે કરી જશ લો. માળવપતિ પુત્રિયૅ વર્યો, તસ વિવાહ કુષ્ટિમેં કર્યો, ઘરણ વયણે તપ આદર્યું, સિદ્ધચક્ર આરાધન કર્યું, તેથી તુજ સુત થયે નિરેગ, પ્રગટ પુણ્યતણે સંયોગ, વળી એહથી વધશે લાજ, જીતી ઘણાં ભેગવશે રાજ,
