________________
ખંડ પહેલા
૨૯
લીધી, તેથી આમ થયુ. હવે એમાં હું શું કરું, કેમકે એણીએ સર્વ સુખ દુઃખના આધાર કમ-રાજાનાજ હાથમાં સાંપેલા છે, એથી એ જે કરે તે ખરું” આ પ્રમાણે વાત બનતાં જો કે પરણનારને રાજી થવું જોઇએ, તેને ખડલે તે ઉદાસ થયા, પરંતુ તેના પરિવાર રૂપ સાતસે રાગી તે કન્યાને પેાતાના રાણા પાસે ઉભેલી જોઈ અનહદ ખુશી થઈ ગયા અને ખેલ્યા કે– આજે અમારી આશા પરમેશ્વરે સર્વ રીતે પૂર્ણ કરી? '' આ શ્રીપાળના સદ્ગુણવંત રાસની પાંચમી ઢાળ પૂરી થઈ. વિનયવિજય કહે છે કે-આ રાસ સાંભળનારાએને ઘેર મ'ગળમાળા થજો. ( ૧૪–૧૭)
( દોહરા-છંદ )
કાઈ કહે ધિક રાયના, એવડા રાષ અગાધ, કાઈ કહે કન્યાતા, એ સઘળા અપરાધ. ઊતારે આવ્યા સહુ, સુણતાં ઇમ જન વાત, અનુચિત દેખી આથમ્યા–વિ પ્રગતિ તવ રાત. યથા શક્તિ ઊત્સવ કરી, પરણાવી તે નાર, મયણાને ઉંમર મળી, બેઠા ભુવન મઝાર.
૩
અ:—ઉપર પ્રમાણે ગેરવાજબી બનાવ અનેલા જોઈ જોનારાઓમાંથી કેટલાએક કહેતાં હતાં કે-“રાજાને ધિક્કાર છે કે જે પેાતાના બાળક ઉપર આટલા બધા હદપાર ગુસ્સો અજમાવે છે!!” અને કેટલાંએક કહેતા હતાં કે–“આ બધા વાંક-ગુન્હા એ કન્યાનેાજ છે. માપને નથી. ’” આ પ્રમાણે લેાકાના મ્હાંની વાત સાંભળતાં એ દુપતી પેાતાને જે ઊતારી આપ્યું। તે ઊતારાની અંદર જઇ પહેાંચી, ત્યાં પરિવાર સહિત નિવાસ કર્યાં. આ ગેરવાજબી બનાવ થયેલા જોઈ ( કવિ કહે છે કે) સૂર્ય પણ અસ્ત થઈ ગયે અને રાત પડી. એટલે પેાતાની ગુજાશ પ્રમાણે સામગ્રી મેળવી ઉત્સવ કરી કાઢિયાઓએ તે વરકન્યાનું વિધિ સહ લગ્ન-હસ્ત મેલાપ વગેરે કરાવ્યું. તે પછી મયણા અને ઉંખરરાણેા એ બન્ને જણુ તે મકાનની અંદર એકાંત નિવાસમાં એસી નીચે પ્રમાણે વાર્તાલાપ કરવા લાગ્યાંઃ—
( ઢાળ છઠ્ઠી-કાયલા પર્યંત લેાને લેા-એ દેશી) ઉબર મનમાં ચિંતવે રે લા, ધિક ધિક મુજ અવતારરે, છબીલી ?
