________________
૩૪૬
શ્રીપાળ રાજાના રાસ
સહિત યાન કરવું, દ્રવ્ય તેમજ ભાવ પૂર્વક તેમની ભક્તિ કરવી વગેરેથી
આ પદ્મનું આરાધન થાય
૩. શ્રીઆચાય પદ.
પાલન કરનાર
આચાર્યના છત્રીસ ગુણ્ણાએ યુક્ત, પંચાચારનુ સ્વયં અને અન્ય મુનિએ પાસે પાલન કરાવનાર, જિનેાકત દયામય-સત્ય ધર્મના શુદ્ધ ઉપદેશ કરનાર, નિર'તર અપ્રમત્ત દશામાં વવામા ખપી, ધર્મધ્યા નાદિ શુભ ધ્યાનના માતા, ગચ્છના મુનિઓને ચાર પ્રકારની શિક્ષા આપનાર ઇત્યાદિ ગુણાએ યુક્ત એવા આચાર્ય મહારાજની દ્રવ્ય અને ભાવથી ભક્તિ કરવાથી આ પદ્મનુ આરાઘન થઈ શકે છે.
૪. શ્રીઉપાધ્યાયપદ
નિમળ જિનાગમના મેધ સહિત ચારિત્રપાલનમાં સદાય સાવધાન રહી, કેવળ ઉપકાર દૃષ્ટિથી સાધુ સમુદાયને સૂત્રાનું દાન આપનાર, પથ્થર જેવા જડબુદ્ધિવાળા શિષ્યને પણ સુવિનીત મનાવવાની શક્તિ ધરાનાર તથા નિરંતર સજ્ઝાય ધ્યાનમાં વર્તનાર શ્રીઉપાધ્યાય મહારાજની ભક્તિ વગેરે કરવાથી આ પદનું આરાધન થઈ શકે છે.
૫. શ્રીસાધુપદ.
સમ્યગ્જ્ઞાન સમ્યગ્દર્શન અને સમ્યકૂચારિત્રરૂપ મેક્ષ માનું સાધન કરે તે સાધુ કહેવાય છે. મુનિ, ઋષિ, તપસ્વી, અણુગાર, સવિરતિ એ મધા સાધુ શબ્દના પર્યાયવાચક નામે છે. પંચમહાવ્રતાનું પાલન તથા છઠ્ઠા રાત્રિભેાજનના ત્યાગ, એ મુનિના મહાવ્રતા છે. સાધુના સત્તવીશ ગુણા તથા ચરણસિત્તરિ અને કરણસિત્તરિના ગુણ્ણા પ્રાપ્ત કરવાને તેઓ સદા ઉદ્યમવન્ત હાય છે. ફક્ત ચારિત્રારાધન માટે બેતાલીશ દેખ રહિત આહાર ગ્રહણ કરનાર છે, એવા જિનજ્ઞાપાલક સાધુ સહારાજની ભક્તિ કરવાથી એ પદનું આરાધન થઈ શકે છે.
૬. શ્રીદનષદ.
શ્રીસર્વજ્ઞકથિત જીવાજીવાદિ નવ તત્ત્વાનુ તથા શુદ્ધદેવ, ગુરૂ અને ધમ એ ત્રણ તત્ત્વનુ' શ્રદ્ધાન તે સમ્યક્ત્વ. ૧. અઢાર દૂષણથી રહિત વીતરાગ પરમાત્માને દેવ તરીકે–૨ પંચ મહાવ્રતા ધારણ કરનાર, ક ંચન કામિનીના ત્યાગી અને શ્રી જિનાજ્ઞાનુસાર સત્યમ માર્ગમાં યથાશક્તિ વીય કારવનારને ગુરૂ તરીકે તથા. ૩ શ્રી વીતરાગ કથિત દયામય ધર્મને ધર્મ તરીકે-માની, સમકિતના સડસઠ ભેદનું સ્વરૂપ સમજી, મિથ્યાત્વના ત્યાગ કરી સત્વ