________________
શ્રીપાળ રાજાને રાસ જ્ઞાનમાંહિ અનુભવ તિમ જાણે, તે વિણ જ્ઞાન તે જૂઠરે. મુઝ સાહિબ જગને ડો. ઉદકપમૃતકશાન તિહાં, ત્રીજે અનુભવ મીઠો; તે વિણ સકળ તૃષા કિમ ભાંજે, અનુભવ પ્રેમ ગરીરે. મુજ સાહિબ જગનો તૂટે. પ્રેમતણી પરે શીખો સાધો, જોઈ સેલડી સાંઠો: જિહા ગાંઠ તિહાં રસ નવ દીસે, જિહાં રસ તિહાં નવ
( ગાંઠરે. મુ. ૪ જિનહી પાયા તિનહી છિપાયા, એ પણ એક છે ચીઠે; અનુભવ મેરૂ છિપે કિમ મહોટે, તે સઘળે દોરે. મુજ સાહિબ જગનો તૂટે. પૂરવ લિખિત લિખે સવિ લેખ, મિસી કાગળ ને કાંઠો; ભાવ અપૂરવ કહે તે પંડિત, બહુ બોલે તે બાંઠેશે. મુ. ૬ અવયવ સવિ સુંદર હોય દેહે, નાકે દીસે ચાઠો; ગ્રંથશાન અનુભવ વિણ તેહવું, શુક જિ મુતપાઠરે. મુજ સાહિબ જગનો તૂઠે. સંશય નવિ ભાંજે શ્રુતજ્ઞાને, અનુભવ નિચય જેઠે; વાદવિવાદ અનિશ્ચિત કરતે, અનુભવ વિણ જાય હેઠોરે. મુઝ સાહિબ જગનો તૈઠે. જિમજિમ બહુશ્રુત બહુજનસંમત, બહુલ શિષ્યને શેઠે; તિમ તિમ જિનશાસનને વયરી, જે નવિ અનુભવ નેરે. મુજ સાહિબ જગને દૂઠો. માહરે તે ગુરૂચરણપસાર્યે, અનુભવ દિલમાંહિ પેઠે ઋદ્ધિ વૃદ્ધિ પ્રગટી ઘટમાંહિ, આતમ રતિ હુઈ બેઠેરે. મુઝ સાહિબ જગનો તૂઠો.
૧૦ ઉગ્યો સમકિત રવિ ઝલહલ, ભરમતિમિર સવિનાઠો; તગતગતા દુર્નય જે તારા, તેહને બળ પણ ઘાઠોરે, મુ. ૧૧ મેરૂધીરતા સવિ હર લીની, રહ્યો તે કેવળ ભાઠો; હરિ સુરઘટ સુરતરૂકી શોભા, તેતો માટી કાઠો રે, મુ. ૧૨ હરવ્યો અનુભવ જેર હતો રજે, મેહમલ્લ જગ લુંઠો;
