________________
રેલર
શ્રીપાળ રાજાને રાસ કુષ્ટિપણું જલમજ્જન ડુંપણું તુમ્હરે,
પામ્યું એ મુનિ આશાતના ફળ ગુજરે. સા. ૨૩ સિદ્ધચક શ્રીમતિવયણે આરાહિયેરે,
તેહથી પામ્યો સઘળે ત્રાદ્ધિ વિશેષરે, આઠ સખી રાણીનું તપ અનુમેટિયું રે,
તેણે તે લઘુ દેવી હુઈ તુઝ શુભવેષરે. સાં. ૨૪ સાપ ખાઓ તુક આઠમીમેં કહ્યું શક્યનેરે,
તેણે સાપે ડંસી ને ટલે પાપરે; ધર્મપ્રશંસા કરી રાણુ હુઆ તે સાતશેરે,
ઘાતવિધુર તે સિંહ લીયે વ્રત આપરે, સાં. ૨૫ માસ અણસણે અજિતસેન તે હું હુઓ રે,
બાલપણે તુઝ રાજ હર્યું તે રાણરે, બાંધી પૂરવ વરે, તુઝ આગળ ધરે,
પૂરવ અભ્યાસું મુઝ આવ્યું નાણરે. સાં ર૬ જાતિ સંભારી સંયમ ગ્રહિ લહિ એહિનેરે,
ઇહાં આવ્યું જેણે જેવાં કીધાં કરે, તેહને તેહવા આવ્યાં ફળ સુખ દુ:ખ તણરે.
સદગુરૂ પાએ જાણે કુણ એ મર્મરે. સાં. ૨૭ ચેથે ખંડે ઢાળ હુઈ એ આઠમીરે.
એહમાં ગાયે નવપદમહિમા સારરે; શ્રીજિનવિનયે સુજસ લહીજે એહથીરે,
જગમાં હવે નિર્ચો જયજયકારરે. સાં ૨૮ અર્થ-કેઈક દિવસે તે રાજા સાતસો તેમનિના પરિવારથી પરવ સિંહરાજાના ગામ ઊપર ચડાઈ લઈ ગયો અને તે ગામમાં હું વગેરેથી ભંજવાડ કરી ગાયોના ટોળાને હાંકી પાછા ફર્યો, પરંતુ સિંહરાજાએ તેની પુંઠ પકડી જેથી તે સાતસો તોફાનીને ઠેર માર્યા અને તે મરીને તપઅનુમોદનાના પ્રતાપથી ક્ષત્રીયવંશમાં પેદા થયા; પણ મુનિને કષ્ટ આપવાને લીધે પાછળથી તે બધા કોઢરોગથી પકડાઈ ગયા. નવપદછના તપ વડે પુયસંચય થવાથી શ્રીમંતરાજા આયુપૂર્ણ થયે તું શ્રી
