________________
૨૮૨
શ્રીપાળ રાજાનેા રાસ
શકે છે. ( કેટલીક પ્રતામાં આ પાઠ પ્રમાણે પાંત્રીસમી ગાથા છે તેના અથ એ છે કે-જ્યારે માર્ગાનુસારીપણાના ભાવ અપુનમ ધકતા થાય ત્યારે આવે છે એટલે કે જ્ઞાનાવરણીય, દશનાવરણીય, વેદનીય અને અંતરાય આ ચાર કની સ્થિતિ ત્રીસ કોટાકાટી સાગરોપમની ( ઉત્કૃષ્ટપણે ) છે, તેમાંથી એગણત્રીસ ઓગણત્રીસ ખપાવે અને એક એક કાડાકાડી સાગરોપમની બાકીમાં રાખે, અને માહનીય કર્માંની સીત્તેર કાડાકાડી સાગરોપમની સ્થિતિ છે, તેમાંથી એગણસીત્તેર ક્ષય કરી એક કાડાકાડી સાગરોપમની બાકીમાં રાખે, નામક અને ગેાત્ર કર્મની ( એ બેઉની ) વીશ કાડાકોડી સાગરાપમની સ્થિતિ છે, તેમાંથી ઓગણીશ કાડાકાડી સાગરોપમની ક્ષય કરી એક કાડા કોડી સાગરોપમની બાકીમાં રાખે, અને આયુકની તેત્રીશ સાગરેાપમની સ્થિતિ છે, તેમાંથી આછી થઇ શકે તેમ નથી. સાત કની ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિ ન માંધતાં અંત: કાડાકાડીની બાંધે તેને અપુન ધકતા કહેવાય છે, તે સ્થિતિમધ લગી કાઈ પણુ ધર્મ કર્મ ફળદાયી નીવડે નહીં. માટે જ કહેવામાં આવેલ છે કે અપુર્દૂગળ પરાવત્તન થયેજ શુદ્ધ ક્રિયાનુ ફળ મળે છે. (૩૧–૩૫)
અરિહંત સિદ્ધ તથા ભલા, આચારિજ ને ઉવજ્ઝાયરે, સાધુ નાણુ દ*સણુ ચરિત, તવ નવપદ મુકિત ઉપાયરે, તવ નવપ૬ મુગતિ ઉષાયરે.
સવેગ. ૩૬
એ નવપદ ધ્યાતાં થતાં, પ્રગટે નિજ આતમરૂપરે. આતમદરિસણ જેણે કર્યું, તેણે મુદ્દે ભવભયકૂપરે, તેણે મુઘા ભવભયપરે.
સવેગ. ૩૭
ક્ષણ અધે જે અધ ટલે, તે ન લે ભવની કાડીરે. તપસ્યા કરતાં અતિ ઘણી, નહિ જ્ઞાનતણી છે. જોડીરે, નહિ જ્ઞાનતણી છે જોડીરે.
સવેગ. ૩૮
સવેગ.
આતમજ્ઞાને મગન જે, તે સિવ પુદ્ગલના ખેલરે, ઈદાળ કરી લેખવે, ન મિલે તિહાં દેઈ મનમેલરે, ન મિલે તિહાં દેઇ મનમેલરે. જાણ્યા ધ્યાયે આતમા, આવરણરહિત હાય સિદ્ઘરે, આતમજ્ઞાન તે દુઃખ હરે, એહિજ શિવહેતુ પ્રસિધ્દરે, ઐહિજ શિવહેતુ પ્રસિધ્દરે.
૯
સવેગ ૪૦