________________
ખડ ચોથો
૨૬૫ જીવનવૃત થયે છતાં પણ સારા સુજ્ઞાની, સુદિયાવંત, પવિત્રાશયી, દયાળું, ઉપકારી ગુરૂરાજને સંગ (ભેટ થવી) મહા મુશ્કેલ હોય છે. ગુરૂ મળે તે ઠગારા, દુગતિદાયક બેધ કરનારા, ઉપરના ઉત્તમ આબર વાળા, પતે ડુબે ને પરને ડુબાવનારા, પથ્થરની નાવ સમાન, પરિગ્રહધારી માયા પ્રપંચ-. યુત હોય, તો તે કલ્યાણ શું કરી શકે? મતલબ કે પથ્થરની નાવ સમાન, પીંપળના પાંદડા સમાન અને લાકડાની નાવ સમાન એમ ત્રણ જાતના ગુરૂ, હોય છે. તેમાં પિતે ને પરને બૂડાડનાર પથ્થરની નાવ સમાન, પિતે તરી આશ્રય લેનારને બૂડાડનાર પીપળાના પાંદડા સમાન અને પોતે તરી બીજાને પણ તારે તે લાકડાની નાવ જેવાને વેગ મળે તો ધન્ય ગણાય. જે નિર્લોભી, નિરભિમાની, નિષ્ક્રોધી, નિરમયી અને પરોપકારમાંજ નિરંતર લીન રહેનાર હોય તે જ સદ્દગુણ ગણાય છે.
(૧-૫) મહોટે પુર્યો પામીમેં, જે સદગુરૂ સંગ સુરંગરે; તેર કાઠીયા તે કરે, ગુરૂ દર્શન ઉત્સવભંગરે, ગુણ. સંગ ૬ દર્શન પામે ગુરૂતણું, ઇતે યુદગ્રાહિત ચિત્તરે; સેવા કરી જન નવિ શકે; હોય ખોટો ભાવ અમિત્તરે. હોય ટો ભાવ અમિરરે.
સંવેગ ૭ ગુરૂસેવા પુર્યો લહી, પાર્સે પણ બેઠા નિત્તરે ધર્મશ્રવણ તેણે દોહિલું, નિદાદિક દિયે જે ભિત્તરે. નિદ્રાદિક દિયે જે ભિત્તરે.
- સંવે, ૮ પામી શ્રત પણ દુલહી, તત્ત્વબુદ્ધિ તે નરને ન હોય. શૃંગારાદિ કથારસેં, શ્રોતા પણનિજગુણ ખેરે. શ્રો. સં. ૯ તત્વ કહે પણ દુલહી; સહયું જાણે સંતરે કઈ નિજ મતિ આગલ કરે, કેઇ ડામાડેલ ફિરંતરે, કેઈ ડામાડેલ ફિતરે.
સંવેગ. ૧૦ અર્થ –કદાપિ મહાન પુણ્યના મહદય બળવડે સુરંગી સદ્દગુરૂશ્રીને મિલાપ થયે; તદપિ તેર કાઠિયા નડવાથી ગામમાં કે પડોશમાં સદગુરૂ . સદ્ધર્મની દેશના દેતા હોય છતાં તે ગુરૂનું દર્શન કે ધર્મ વચન પ્રાપ્ત થવાને ચગજ ન મળે. તેર કાઠિયા એ છે કે-પહેલે આળસ નામને કાઠિયે કે તેના પ્રતાપથી ગુરૂદેવનાં દર્શનાદિને યોગ પ્રાપ્ત થવામાં હલ્કત .
