________________
ખડ થે .
૨૫૩ શકાય? કેમકે ઘણુ જણના બાહ્ય આડંબર આનંદ આપે તેવા હોય અને અંદરને આડંબર દૂષિત હોય છે, તે એ પ્રશ્ન કરનારને હું દલીલ સાથે દર્શાવીશ કે-જે ઝાડના થડનો પલાણના વચમાં જે અગ્નિ ભરેલું હોય તો તે ઝાડ ઉપરથી કદિ પણ નવપલ્લવ સહિત શેભાવંત રહેજ નહીં ! એજ મુજબ જો આપના શરીર મધ્યેના અંતઃકરણમાં ઉપશમલીલા ન હોત તે કદાપિ ઉપરથી સમતામય દેખાવ કાયમ રહેતજ નહીં, માટેજ કહી શકું છું કે જેવી ઉપરથી મુદ્રા મનહર છે તેવીજ અંતરમાં પણ ઉપશમગુણ સહિત છે, એથી આપ સુગુણ પુરંદર છે. તે તપાધન ! આપ વિરાગી (રાગ રહિત) છે, તેમજ બહાર અને અંદરના સંગના ત્યાગી છે, એટલે કે-આપ બહારના સંગે સ્ત્રી, પુત્ર, ધન, ધાન્ય વગેરે પરિગ્રહ એનાથી, તથા અંતરના સંગે ક્રોધ, માન, માયા, લોભ, રાગ, દ્વેષ વગેરે કષાયાદિ ગ, તેમજ રતિ, અરતિ, મિથ્યાત્વ એએનાથી રહિત છે. વળી આપ સિાભાગ્યવંત છે. હે મુનિપતિ! પુનઃ આપની સારી મતિ જાગ્રત થઈ અને કુમતિને નાશ થયે એથી સંસારની અનાદિ સ્થિતિની ભાવઠ (ભવની હઠ અથવા તો દારિદ્રપણું) મૂળથી ભાગી જવાને લીધે આપ નિહાલ થયા છે. વળી તે પુનીતાત્મા ! આપ સ્વર્ગ, મૃત્યુ અને પાતાળના રહેનાર સુર નર અસુરના સમૂહને પૂજવા યોગ્ય થયા છે, એથી જગતપૂજ્ય થયા છે, અને મને તે અત્યંત પ્યારા પૂજનીય છે; કેમકે પહેલાં 'પણ હું આપ જ્યારે ગૃહસ્થાશ્રમી હતા ત્યારે કાકા હોવાથી પિતાને ઠેકાણે
હતા એથી આપને નમવા લાયકજ હત; કારણ આ૫ વયેવૃદ્ધને મારે વિનય (મલાજોમર્યાદા) સાચવજ હતો ! ( વિનય છે તે સહજ
શ્રી જિનશાસનનું મૂળ છે, વિનયવડેજ મનુષ્ય ધર્મ પામે, સુલભબધી થાય, દેવ દાનવ માનવ વશ થાય, આચારનું ભાન થાય અને સઘળા ગુણની પ્રાપ્તિ થાય; કેમકે ગુણ માત્ર વિનયને જ આધીન છે. એ વિનય સાચવવા માટે આપને હું નમવા યોગ્ય હતે.) અને હવે વળી આ૫ ત્રણે લેકને નમવા ગ્ય થયા છે, તેમજ મારે તો વળી વિશેષ પણે નમન-પૂજન-સત્કારાદિ કરવા લાયક છે, કારણકે આપે કષાય વગેરેને ઉપશમાવવાવાળા ધર્મ ને આદર્યો એટલે કે આપ ચારિત્રધારી થયા એવા આપ પૂજ્યને હું વારંવાર વંદના કરું છું. (કવિ યવિજયજી
૧ આ સંબંધ એજ બાધ આપે છે કે મુનિઓ આવા ગુણવાળાજ હોવા જોઈએ, જેથી જગવંદ્ય થાય છે. તેમજ એ ૫ણુ બોધ આપે છે કે શત્રુ છતાં પણ ગુણવંતપૂજ્યપદ પ્રાપ્ત કરનાર નીવડે તો તેના નિખાલસ ને નમ્ર ચિત્તથી ગુણાનુવાદ ગાઈ રસ્ત બનવું.