________________
ખંડ ચોથો
૨૦૯ એ દુઃખ ઘણું છે કે દુશમન રાજાના લશ્કરે શહેરને ઘેરો ઘાલ્યો છે જેથી શહેરના રહેવાસી માત્ર ગભરાઈ ઉઠતાં હળફળ કરી રહેલ છે, એ સબબને લીધે અહીંયાં આપણું પણ શી વલે થશે? અરે ! આપણું ગમે તે વસે થાય ને ઘર માલ મિલકત દફે થઈ જાય તે તો બધું ઘોળ્યું, ફક્ત મારા પુત્રને કુશળતા પ્રાપ્ત થજે. વહાલી વધૂ! તારે વલ્લભ જે દેશાંતરે ગયેલ છે તેને પણ ઘણા દિવસ થઈ ગયા- મુદ્દત પણ પૂરી થવા આવી, છતાં હજુ લગણ કશા સમાચાર આવ્યા નથી, તથાપિ આ પુત્રવિયોગિની દુખિયારી માતા જીવે છે, પણ મરતી નથી; કેમકે પુત્ર વિયોગ છતાં માતાનું જીવવું નકામું છે.”
(૧-૩) મયણરે બોલે મ કરો ખેદ, | મ ધરે ભય મનમાં પરચક્રનેજી; નવપદ ધ્યાનેંરે પાપ પલાય,
દુરિત ન ચારે છે ગ્રહવકને જી. અરિ કરિ સાગર હરિ ને ચાલ,
ક્વલન જલદર બંધન ભય સેવેજી; જાયરે જપતાં નવપદ જાપ,
લહેરે સંપત્તિ ઈહ ભોં પરભોંછ. બીજારે જે કણ પ્રમાણ,
અનુભવ જાગ્યો તુઝ એ વાતનેજી; હુરે પૂજાને અનુપમ ભાવ,
આજરે સંધ્યાયેં જગતાતનેજી. તદગતચિત્ત સમાય વિધાન,
ભાવની વૃદ્ધિ ભવભય અતિ ઘણોજી; વિસ્મય પુલક અમેદ પ્રધાન,
લક્ષણ એ છે અમૃતક્રિયા તણેજી. અમૃતને લેશ લહ્યો ઇક વાર,
બીજુંરે ઔષધ કરવું નવિ પડે છે, તે અમૃતક્રિયા તિમ લહિ એકવાર,
બીજા સાધન વિષ્ણુ શિવ નવિ અડે.
