________________
ખંડ ત્રીજો
૧૯ બાણ મારીને પુતળીની આંખને વિધી કહાડે તે સુજાણ પુરૂષ રાધાવેધ સાધનાર કહેવાય, અને એ કળા ધનુર્વેદ કે જે ચાર વેદના અંતર્ગત છે છતાં ઉંચા પ્રકારની કળા છે તેને ઉત્તમ પુરૂષ હોય તે જ સાધી શકે છે; નહીં કે નીચ કનિષ્ઠ પુરૂષ સાધી શકે! સાધી શકે તે શું પણ તે કળાને મૂખંજન તે જાણવા લક્ષમાં લેવા પણ શક્તિમાન થતું નથી; કેમકે તે વિદ્યાના ગૂઢ ભેદની મૂઢને શું ખબર પડી શકે ! આ પ્રમાણે મારા મોઢેથી રાધાવેધ સંબંધી બીના જાણું હે રાજન ! આપની પુત્રી જયસુંદરીએ પ્રતિજ્ઞા સાથે નિયમ લીધું છે કે જે રાધાવેધ સાધશે તે જ સુજાણ નરને હું વરીશ, પણ બીજાને કદી વરીશજ નહીંમાટે મોટા મોટા મંડપની માંડણ કરી રાધાવેધની રચના સંબંધી ગોઠવણ કરે કે જેથી જયસુંદરીના લાયક વાર પ્રાપ્ત થાય. ” આ પ્રમાણે પાઠકે રાધાવેશ પ્રપંચ કહ્યો, જેથી રાજાએ તે જ મુજબ રાધાવેધની રચના રચી છે; પરંતુ હજુ લગણુ કેઈએ પુરૂષ તે રાધાવેધની કળામાં ફતેહ મેળવી કુંવરીની પ્રતિજ્ઞા પૂર્ણ કરી શક્યો નથી, પણ હું જેવા અનુભવવા ઉપરથી ( શૃંગારસુંદરી વગેરેની સમસ્યા પુતળા પાસે પૂરાવ્યાના અજબ બનાવ જોવાથી) કહું છું ને માનું છું કે તે કળા આપ અવશ્ય સાધી કુંવરીની પ્રતિજ્ઞા પૂર્ણ કરી શકશે જ ! ”
આ પ્રમાણે કુંવરે અંગભટ્ટનું મંગળ વરદાયી વચન સાંભળી તે વધામણીમાં તેને કાનના કુંડળ આપીને આનંદ પ્રાપ્ત કર્યો અને તે રાત્રીએ પોતાના નિવાસસ્થળમાં જ નિવાસ કરી પ્રાત:કાળે હારના પ્રભાવથી ઉદાર ચિત્તવંત કુમાર કોલ્લાગપુર જઈ પહોંચ્યા, તથા તેણે સર્વની નજર રૂબરૂ હાથના મહીમા વડે પિતાના ગુણે પ્રકટ કરી સર્વની સામે રાધા વેધ સાધી બતાવ્યો, એથી પ્રતિજ્ઞા પૂર્ણ થવાને લીધે જયસુંદરીએ મન સાથે ઈચ્છિત વરને વરી લીધે. એટલે રાજાએ શ્રીપાળકુંવર સાથે મહેત્સવ પૂર્વક જયસુંદરીનો વિવાહ કર્યો અને દંપતીને રહેવા આવાસ-મકાન આપ્યું તેમાં વસી સુયશ તથા ઉત્સાહપુર્વક દિવસ વ્યતિત કરવા લાગ્યાં
( ઢાળ આઠમી-અરે કુંવરજી સેહરાએ દેશી. ) હવે માઉળ નૃપ પેસિયા,
આવ્યા નર આણુ કાજ રે; વિનીત. લીલાવંત કુઅર ભલે,
કુંવરે પણ નિજ સુંદરી, તેડાવી અધિકે હેજરે,
વિનીત. લી. ૧