Shripal Rajano Ras

SR No.: 006082
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhogilal Ratanchand Vora
Publisher: Bhogilal Ratanchand Vora
Total Pages: 468
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 13 MB

Page 145

૧૨૦
શ્રીપાળ રાજાને રાસ જિનપૂજા ગુરૂભક્તિ, પતિવ્રતા વ્રત પાળજી;
શી કહીયેં તુમ શીખ, ઈમ અમ કુળ અજુવાળmજી. ૩૭ રયણ ઋદ્ધિ પરિવાર, દેઈ નૃપે વહાણ ભર્યા; મયણમંજૂષા ધૂઅ, વળાવા સહુ નિસર્યાજી, ૩૮ કાંઠે સચળ કુટુંબ, હૈડા ભર ભેટી મળ્યા . તસ મુખ વારેવાર, જોતાં ને રોતાં પાછાં વળ્યાંછ. ૩૯ કુંવર વાહણમાંહિ, બેઠાં સાથે દોય વહૂજી; કામ અને રતિ પ્રીતિ, મળિયાં એમ જાણે સહુજી ૪૦ બીજે ખડે એહ, ઢાળ થુણી ઇમ આમીજી, વિનય કહે સિદ્ધચક્ર, ભક્તિ કરે સુરતરૂ સમીજી. ૪૧
અર્થ_એક દિવરા ધવળશેઠે આવીને કુંવરને આ પ્રમાણે વિનવ્યું કેઆપનાં અને મારાં વહાણોની અંદરની તમામ વસ્તુ વેચી દઈ તેમાં નવી કરિયાણની વસ્તુઓ ભરી લીધી છે; માટે હવે જેમ આપ અમને કુશલ ખેમેં લાવ્યા છો, તેમ પાછા અમારા દેશમાં પહોંચાડે એટલે સર્વ પ્રાણું સુખ પામે.” શેઠની આવી વિચારણુ જાણી લઈ કુંવરે પિતાના સસરાના આગળ પિતાના ધારેલા દેશ તરફ પ્રયાણ કરવાને ભાવ જણાવ્ય; એટલે રાજાના મનમાં ઘણોજ અસંતેષ પેદા થયે; છતાં પણ તેણે વિચાર્યું કે–“ માંગી આણેલાં ઘરેણાં ઉપર મમતા રાખવી તે શા કામની ? કેમકે પારકાં તે આખર પારકાજ હોય છે. એજ પ્રમાણે પરદેશીની પ્રીતિ પણ દુઃખદાયીજ હોય છે.” એમ નિરધારી સાસુ સસરાએ બે હાથ જોડી ઘણું આદર સહિત ચોધાર આંસુ વરસાવતે કુંવર પ્રત્યે આ પ્રમાણે કહ્યું-“કુંવરરાજજી ! આ મદનમંજૂષા અમારા ખોળામાંજ લાડ સાથે ઉછરી છે અને જન્મથીજ સુખમાં રહી અત્યાર લગી કડા કરી છે, તથા અમને અમારા પ્રાણ સમાન બહાલી છે; તોપણ થાપણની પેઠે આપને હાથ સ્વાધીન કરી છે. મતલબ એજ કે લક્ષમી ઘણું હાલી હોય છે તો પણ જરૂર વખતે થાપણ રૂપે બીજાને સ્વાધીન કરવી પડે છે. તેની પેઠે આ પુત્રીરૂપી રત્ન પણ આપને તાબે ઍપવી પડે છે; માટે કદાચ નવી નવી અનેક રાજકન્યાઓ પરણે, છતાં પણ એને છેહ દેશો નહીં. (અણમાનીતી કરશે નહીં.)” આ પ્રમાણે કુંવરને વિનવી પછી પોતાની પુત્રીને શિખામણ આપવા માંડ્યાં કે-“હે - ૧ આ વચન એજ બોધ આપે છે કે-માગી આહેલી જણસે ને પરદેશી મહેમાન તરફ વિશેષ મમતા રાખવી એ વિશેષ સંતાપકારી છે. તથા પુત્રી એ પારકા ઘરનું જ ભૂષણ હોય છે, માટે તે કયાં સુધી રાખી મૂકાય ?