Shripal Rajano Ras

SR No.: 006082
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhogilal Ratanchand Vora
Publisher: Bhogilal Ratanchand Vora
Total Pages: 468
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 13 MB

Page 134

ખંડ ખો
૧૧૧
એ નવપદ આરાધતાં, જિમ જગકુંવર શ્રીપાળરે. કું. ૧૩ પ્રેમે સયળ પૂછે પરષદાજી, તે કુણુ કુંવર શ્રીપાળરે; મુનિવર તવ ઘુરથી કહેજી, તેહવુ ચરિત્ર રસાળરે. કુ. ૧૪ તે તુમ પુણ્યે ઇહાં આવિયેાજી, ઉધડયાં ચૈત્ય દુવારરે; તેહ સુણીને નૃપ હેખિયેાજી, હરખ્યા સવિરિવારરે. કુ. ૧૫ એમ કહીને મુનિવર ઉતપત્યાજી, ગયણુ મારગ તે જાયરે; ઉભા થઇ યે મુખેથ, વદે સહુ તસ પાયરે. કુ. ૧૬ ઢાળ સુણી ઇમ સાતમીજી, ખ`ડ બીજાની એહરે; વિનય કહે સિદ્ધચક્રનીજી, ભકિત કરી ગુણગેહરે. કું.
૧૭
અર્થ :-જ્યારે કુવર પ્રભુપૂજાના વિધિ પૂર્ણ કરીને રગમડપમાં આળ્યે ત્યારે સજ્જનાના પરિવારથી પરવરેલા રાજાએ કુંવર સાથે ભેટ વ્યવહાર અમલમાં લીધેા, અને પરસ્પર ભેટી ચાગ્ય સ્થળ આસન લઇ સ જના આનદિત થયા. તે પછી રાજાએ કહ્યું-“ આપે જિનમંદિરનાં દ્વાર ઉઘાડતાં, આશ્ચય જેવી વાત જાહેરમાં આવી છે, એથી આપ કાઈ દેવસ્વરૂપી દેખાઓ છે, ( માટે કૃપા કરીને) આપના વંશ, કુળ, જ્ઞાતિ; પ્રકાશ કરો. (એટલે અત્યાનંદ થાય.)” આ પ્રમાણે રાજાએ જો કે પૂછ્યું ત પણ નીતિ છે કે ઉત્તમ પુરુષા પેાતાનું નામ પેાતાના જ મુખથી ન કહે અને પેાતાની પ્રશ'સા (વખાણુ ) પણ પેાતાના મુખથી ન કરે. આમ હાવાને લીધે સકળ ગુણુના જાણનાર કુવરે રાજાના પ્રશ્નના (રાજાને) ઉત્તર જ ન આપ્યા. દરમિયાન એ અવસરમાં એક અચમા લાયક બનાવ બન્યા, (તે સંબધે કવિ કહે છે કે જરા તે જીએ) એટલે કે આકાશમાં ખૂબ અજવાળું થઈ આવ્યું, એ જોઇ બધાંએ મનુષ્યેા ઊંચા મેાઢાં કરી જોવા લાગ્યાં કે આ તે વળી અજવાળું શાનું થયું ! કઈ જાતની જ્યેાતિ પ્રગટ થઈ ?” એમ જોવા ને જાણવા માગતાં તે જેમની સાથે ઘણા દેવા છે એવા વિદ્યાચારણ મુનિ વર આકાશપથથી તે જગાએ પધારતા જણાયા, અને તેમણે ત્યાં પધારી ૧ શાસ્ત્રનું ક્રમાન છે કે-પેાતાનું નામ, પાતાની સ્ત્રીનું નામ અને પેાતાના ઇષ્ટદેવનું નામ મોઢેથી ન કહી બતાવતાં જમીન ઉપર લખી બતાવવું. પાતાનું નામ ન કહી બતાવવામાં ઉત્તમ કુલીનતાની પ્રતીતિ મળે છે. પેાતાની સ્ત્રીનું નામ ન કહેવામાં અઢ્ઢાગના તરફના પ્યાર સાખીત થાય છે, અને ઇષ્ટદેવનુ નામ ન કહેવામાં ઇષ્ટ પ્રત્યેના પ્યાર વર્તાવા તથા નામ જાણવાથી મતલખી લેકે તેના સાદ આપતાં પડતાં કષ્ટની ખલા દૂર ભા. ક.
થાય છે.